Minister Finansów odpowiedział na szereg pytań podatników dotyczących obowiązkowego składania pliku JPK_VAT z deklaracją, który wkrótce będzie musiał być realizowany.
Ministerstwo odniosło się m.in. do zagadnienia raportowania w JPK świadczenia usług zwolnionych z VAT, które nie są dokumentowane fakturą. Transakcje dotyczące świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT, które nie są dokumentowane fakturą ujmuje się – wyjaśnia MF – w pliku na podstawie dokumentu wewnętrznego. W składanym pliku w polach ,,NrKontrahenta”, ,,NazwaKontrahenta” można wpisać słowo ,,Brak”. W polu „DowodSprzedazy” można wpisać nr dokumentu wewnętrznego, zaś w polu „TypDokumentu” należy wpisać „WEW”.
Wyjaśniono też, że w nowym JPK_VAT z deklaracją korekty wynikające z art. 90a-90c oraz art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług wykazuje się zbiorczo z oznaczeniem „WEW”.
Minister odpowiedział też, iż oznaczenia wprowadzone w nowej strukturze (MMP, MK, TP, GTU) dotyczą także dokumentów wykazywanych w czasie jej obowiązywania, a wystawionych wcześniej. Dotyczy to również np. faktur zakupowych, które zostały wystawione przed okresem obowiązywania nowej struktury, gdy podatnik będzie korzystać z prawa do odliczenia w okresie jej obowiązywania.
Wyjaśniono również, iż oceny występowania powiązań między kontrahentami oznaczanych w ewidencji znacznikiem TP należy dokonywać każdorazowo na moment dostawy towarów lub wykonania usługi, względnie otrzymania zaliczki bądź przedpłaty w przypadku tzw. faktur zaliczkowych.
Co może budzić kontrowersje, MF uznał, iż faktury korygujące w nowym JPK_VAT z deklaracją muszą mieć oznaczenia w ewidencji (np. MPP, GTU), jeśli faktura pierwotna była rozliczona przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją i nie było obowiązku stosowania powyższych oznaczeń. Wskazanemu oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją.
Poniżej znajduje się opracowanie pytań i odpowiedzi MF:
Wypełnianie JPK_VAT z deklaracją
W przypadku korekt, które wynikają z tzw. ulgi za złe długi, należy wprowadzać poszczególne faktury – na podstawie których podatnik wykonuje korekty – z uwzględnieniem danych kontrahenta i kwot. Dlatego do korekty z tytułu ulgi na złe długi po stronie wierzyciela i dłużnika nie stosuje się oznaczenia „WEW”.
Transakcje dotyczące świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT, które nie są dokumentowane fakturą ujmuje się w pliku na podstawie dokumentu wewnętrznego. W składanym pliku w polach ,,NrKontrahenta”, ,,NazwaKontrahenta” można wpisać słowo ,,Brak”. W polu „DowodSprzedazy” można wpisać nr dokumentu wewnętrznego, zaś w polu „TypDokumentu” należy wpisać „WEW”.
W przypadku korekty, zgodnej z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, do ewidencji sprzedaży wprowadza się dane z faktury i kwoty ujemne lub dodatnie w odpowiednich dla stawek pozycjach. Ponadto podaje się wartość „1” w polu „KorektaPodstawyOpodt”.
W nowym JPK_VAT z deklaracją korekty wynikające z art. 90a-90c oraz art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług wykazuje się zbiorczo z oznaczeniem „WEW”.
W ewidencji sprzedaży taką transakcję należy oznaczyć „TP”. W ewidencji zakupu należy wskazać natomiast oznaczenie „IMP”.
Faktury wystawione do paragonów (z oznaczeniem „FP”) należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
W przypadku korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, wykonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stosuje się oznaczeń kodów grup towarów i usług GTU.
Nie. Oznaczenia dostaw towarów i świadczenia usług GTU nie dotyczą zbiorczych informacji o sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej.
Aby zaliczyć nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym (względnie części zwrotu) na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych należy w pozycji P_54 wskazać część lub całość kwoty wykazanej w pozycji P_53. W jednym z pól P_55 – P_58 należy wybrać przysługujący termin zwrotu (nawet jeśli całość zwrotu zaliczana jest na poczet innych zobowiązań podatkowych) przez wpisanie wartości „1”. W polu P_59 należy podać wartość „1”, w P_60 podać wysokość zwrotu do zaliczenia na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Następnie w P_61 opisać rodzaj przyszłego zobowiązania podatkowego. Pole P_62, czyli wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, jest opisana jako różnica między polami P_53 i P_54. Zatem kwota w P_60 zawiera się w kwocie P_54.
Pola P_59, P_60 i P_61 nie dotyczą przypadków zaliczenia z urzędu zwrotu podatku na zaległość podatkową.
Nie. W JPK_VAT z deklaracją podaje się numer za pomocą którego nabywca, dostawca lub usługodawca (kontrahent) jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej – bez literowego kodu kraju, który będzie wyodrębniony w osobnym polu przeznaczonym na ten kod, tj. „KodKrajuNadaniaTIN”.
Zasady wypełniania pól NrKontrahenta i KodKarjuNadaniaTIN oraz NrDostawcy i KodKarjuNadaniaTIN w przypadku transakcji:
krajowej – należy wypełnić NrKontrahenta i NrDostawcy. Natomiast to, czy umieszczać kod „PL” w polu KodKrajuNadaniaTIN – zarówno po stronie podatku należnego, jak i naliczonego – będzie zależeć od danych, które znajdą się na fakturze. Oznacza to, że jeśli faktura będzie zawierać takie dane, należy wpisać kod „PL”,
unijnej – w przypadkach gdy przepisy ustawy o VAT i regulacje prawne dot. podatku od wartości dodanej w kraju kontrahenta/dostawcy nakładają obowiązek posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej, który jest poprzedzony kodem literowym kraju nadania tego numeru, należy wypełnić pola NrKontrahenta i KodKrajuNadaniaTIN oraz odpowiednio NrDostawcy i KodKrajuNadaniaTIN. W pozostałych przypadkach należy wypełnić pole NrKontrahenta lub NrDostawcy (nie ma obowiązku wypełniania pola KodKrajuNadaniaTIN w przypadku braku takich danych). Natomiast jeśli z danych zgromadzonych przez podatnika można określić ten kraj – to kod należy podać,
poza UE – należy wypełnić NrKontrahenta i NrDostawcy wyłącznie w sytuacji, gdy kontrahent podał ten numer. Jeżeli nie podał – należy wpisać „Brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN uzupełnia się, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju pole może pozostać puste.
Przy imporcie na zasadach ogólnych w JPK_VAT z deklaracją należy wykazać numer dokumentu celnego i dane kontrahenta (nadawcy lub eksportera), natomiast w polu NrDostawcy wpisać jego nr – jeżeli jest, a gdy nie ma, to wtedy „brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN należy uzupełnić, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju pole może pozostać puste.
Dokument należy dodatkowo oznaczyć dedykowanym polem IMP.
Po otrzymaniu decyzji zwiększającej podatek VAT od importu towarów, w JPK_VAT z deklaracją należy wskazać numer decyzji i dane sprzedawcy (nadawcy lub eksportera) – w polu NrDostawcy wpisać jego nr, jeżeli jest, a gdy nie ma, wpisać „brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN należy uzupełnić, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju, pole może pozostać puste.
Dokument należy dodatkowo oznaczyć dedykowanym polem IMP
Nie, takie transakcje nie są prezentowane w JPK_VAT.
Oznaczenie EE dotyczy świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, do których ma zastosowanie art. 28k ustawy o podatku od towarów i usług, a więc świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zatem to oznaczenie będzie mieć zastosowanie do refaktury przez pracodawcę na pracownika kosztów prywatnych rozmów – także w przypadku świadczenia tych usług na terytorium Polski.
Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich faktur, które zapewniają zapisy prawidłowe pod względem technicznym i wnoszą do pliku kompletne dane analityczne, tj.:
prezentowanie faktury korygującej ze znacznikiem „FP”. Należy pamiętać, że faktury oznaczane „FP” nie są brane pod uwagę do sum kontrolnych ewidencji. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) musi być uwzględniana, np. w wierszu dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej – odpowiednio powiększonym lub pomniejszonym. W przypadku korekt na plus różnica może też być dodatkowo zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględniona w pliku,
prezentowanie faktury korygującej bez znacznika „FP”. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) nie może być uwzględniana w innym wierszu, np. dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej, który nie jest wówczas powiększany lub pomniejszany. Sposób ten jest wykluczony w przypadku korekt na plus, jeśli są one dodatkowo zaewidencjonowane na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględnione.
Podstawą ujęcia w ewidencji rabatu pośredniego jest dowód wewnętrzny lub nota. Dokument ten należy oznaczyć jako „WEW”.
Aby wykazać podstawę opodatkowania lub jej korektę:
sprzedawca wykorzystuje pola K_10 i P_10,
nabywca wykorzystuje pola K_31, P_31 i odpowiednio kwoty podatku pola K_32 i P_32. W zakresie podatku naliczonego stosuje się ogólne zasady prezentowania odliczenia.
Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich korekt:
całkowite zastępowanie błędnego wpisu prawidłowym. Ten sposób jest preferowany, kiedy korekta następuje przed złożeniem pierwotnego pliku, który zawiera błąd,
pozostawianie błędnego zapisu i dodawanie dwóch kolejnych, tj.: pierwszego stornującego o identycznych danych (w tym błędnych oznaczeniach GTU) i odwrotnym znaku przy danych kwotowych w polach „K” oraz drugiego, który zawiera prawidłowe zapisy, w tym oznaczenia GTU.
W ten sposób można korygować błąd w zaksięgowaniu faktury niezależnie od tego, w ilu oznaczeniach GTU popełniono błąd.
W przypadku zmiany, które nie wpływa na część deklaracyjną, wystarczy korekta samej części ewidencyjnej.
Przy opodatkowaniu dostawy towarów używanych na zasadach szczególnej procedury dot. towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, o której mowa w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, gdy dla danej transakcji zrealizowana marża jest kwotą ujemną, w JPK_V7M (JPK_V7K) dot. ewidencjonowanej faktury, należy:
w części ewidencji dotyczącej sprzedaży, dla faktury dokumentującej transakcję sprzedaży, w której wystąpiła marża ujemna – zastosować oznaczenie MR_UZ, a w polach właściwych dla sprzedaży i podatku należnego według odpowiednych stawek VAT – wykazać poszczególne podstawy opodatkowania, tj.: marżę pomniejszoną o podatek należny, w tym również kwotę marży ujemnej i podatek należny od marży, który dla marży ujemnej wynosi 0,00 zł. Zapis należy uzupełnić o podanie kwoty brutto faktury w polu SprzedazVAT_Marza,
w części ewidencji dotyczącej zakupu – wykazać dokumenty zakupu związane z ww. dostawą w procedurze marży, z podaniem jedynie wartości brutto w polu ZakupVAT_Marza,
w części deklaracji – wykazać zbiorcze wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego dla poszczególnych stawek VAT, które wynikają z części ewidencji. W zbiorczych wartościach podstawy opodatkowania dla poszczególnych stawek VAT nie ujmuje się ujemnych kwot marż, dla których podatek należny wynosi 0,00 zł. Dodatkowo w informacji dodatkowej deklaracji należy podać „1” w polu P_64.
Takie faktury należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży i podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Faktury (z oznaczeniem „FP”), wystawione na rzecz osoby fizycznej, są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług.
Faktury wystawione do paragonów na rzecz rolników ryczałtowych należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży i podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Faktury (z oznaczeniem „FP”) wystawione na rzecz rolników ryczałtowych są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług.
Wysyłanie JPK_VAT z deklaracją
Kiedy należy wypełnić w elemencie „Naglowek” pozycję „CelZlozenia” wartość „1”, a kiedy wartość „2”
W przypadku przesłania pliku pierwotnego należy wypełnić wartość „1”. Natomiast wartość „2” należy wypełnić w przypadku przesyłania korekty dotychczas złożonego pliku, niezależnie czy korekta dotyczy deklaracji, ewidencji czy deklaracji z ewidencją. Każdy przesyłany plik będący korektą powinien przyjmować w polu „CelZlozenia”: wartość „2” – korekta.
Jeżeli podatnik w danym okresie nie dokonał żadnej transakcji, która miała wpływ na ewidencję, a tym samym na deklarację, należy wówczas złożyć tzw. „zerowy” JPK_VAT.
W elemencie Deklaracja należy wypełnić pola P_38 oraz P_51 wartością „0”. Ponadto w polach LiczbaWierszySprzedazy oraz LiczbaWierszyZakupow wpisać wartość „0” a w polach PodatekNalezny oraz PodatekNaliczony wykazać wartość „0.00”.
Wszystkie okresy sprzed dnia wejścia w życie nowego JPK_VAT korygujemy przy użyciu struktury JPK_VAT(3). Dlatego składając w grudniu 2020 r. korektę JPK_VAT za luty 2020 r. należy użyć JPK_VAT(3).
Nie. Regulacje związane z sankcją 500 zł za każdy niepoprawiony błąd w ewidencji VAT, który uniemożliwia przeprowadzenie weryfikacji prawidłowości transakcji, nie będą odnosić się do ewidencji VAT przesłanej za okresy przed 1 października 2020r.
Obowiązek JPK_VAT z deklaracją
Nowy JPK_VAT, który zawiera część ewidencyjną i deklaracyjną, będzie dotyczyć wyłącznie rozliczeń VAT, które obecnie składa się na deklaracjach VAT-7 i VAT-7K. Nie będzie natomiast odnosić się do skróconej deklaracji VAT w zakresie usług taksówek osobowych opodatkowanych ryczałtem (VAT-12), jak również pozostałych deklaracji podatkowych, do których będą mieć zastosowanie dotychczasowe przepisy (np. VAT-8, VAT-9M, VAT-10, czy VAT-14).
Podatnicy, którzy rozliczają VAT na tych deklaracjach, w tym na skróconej deklaracji VAT-12, nie będą mieć obowiązku składania nowego JPK_VAT z deklaracją.
Nie, nie ma takiego obowiązku.
Kiedy zawieszenie działalności gospodarczej zwalnia z przesyłania JPK_VAT z deklaracją?
Jeżeli podatnik – z uwagi na zawieszoną działalność gospodarczą – nie prowadzi zapisów w ewidencji VAT, nie ma obowiązku przesyłania JPK_VAT z deklaracją za okresy zawieszenia.
Jednak w niektórych sytuacjach (np. gdy dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), pomimo zawieszenia działalności, uzupełnia ewidencję VAT i wysyła JPK_VAT z deklaracją.
W przypadku zawieszenia prowadzenia działalności gospodarczej nie trzeba składać deklaracji podatkowych – za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy (zgodnie z art. 99 ust. 7a ustawy o VAT). Jeżeli podatnik z powodu zawieszenia działalności gospodarczej nie prowadzi zapisów w ewidencji VAT, nie ma obowiązku przesyłania JPK_VAT z deklaracją za okresy zawieszenia.
Uwaga na wyjątki: zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych nie dotyczy (art. 99 ust. 7b ustawy o VAT):
podatników, którzy dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
podatników, którzy importują usługi lub kupują towary – w zakresie których są podatnikami,
okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego,
okresów rozliczeniowych, za które podatnik ma obowiązek rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i za które ma obowiązek skorygować podatek naliczony.
W takim przypadku, pomimo zawieszenia działalności gospodarczej, należy prawidłowo ująć w ewidencji VAT czynności lub zdarzenia, które wystąpiły – i złożyć JPK_VAT z deklaracją.
Jeżeli w okresie zawieszenia wystąpiły czynności zwolnione z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik nie ma obowiązku składania JPK_VAT z deklaracją za ten okres. Tę sprzedaż wykaże w pierwszym pliku JPK_VAT z deklaracją, który składa po odwieszeniu działalności.
Nie, w takiej sytuacji podatnik może wykonać odliczenie w JPK_VAT z deklaracją, który składa za pierwszy okres rozliczeniowy po odwieszeniu.
Nie, w takiej sytuacji podatnik nie ma takiego obowiązku. Natomiast powinien złożyć plik z wypełnioną częścią deklaracyjną do 25. dnia miesiąca, następującego po zakończonym kwartale.
Tak, taki podatnik ma obowiązek złożenia JPK_VAT z deklaracją. Jeśli wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tak samo, gdy skorzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy), może złożyć zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i organ rejestruje go jako tzw. „podatnika VAT zwolnionego”.
Jeśli podatnik chce zrezygnować ze zwolnienia podmiotowego albo wykonywał wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT i chce rozpocząć wykonywanie czynności innych niż zwolnione, ma obowiązek w odpowiednim terminie zgłosić to do właściwego naczelnika urzędu skarbowego i złożyć wniosek VAT-R (albo aktualizację VAT-R), jako zwolniony z VAT. W tym terminie ma też obowiązek składać JPK_VAT z deklaracją. Jeśli podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z VAT, nie rejestruje się jako podatnik VAT czynny. Jeśli podatnik wyrejestruje się z VAT w trakcie miesiąca, JPK_VAT z deklaracją składa także za ten miesiąc, w którym doszło do wyrejestrowania
Tak, podatnik powinien złożyć JPK_VAT z deklaracją, który zawiera zarówno część deklaracyjną, jak i ewidencyjną.
Mechanizm podzielonej płatności (MPP), a JPK_VAT z deklaracją
Nie, oznaczenie MPP stosuje się do faktury jako całości, bez rozbicia na wiersze.
Nie, oznaczenie MPP dotyczy wyłącznie transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności, zarówno po stronie sprzedaży jak i zakupu.
Tak. W sytuacji gdy transakcja podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, nawet pomimo braku stosownego oznaczenia na fakturze, należy stosować do niej oznaczenie MPP.
Tak. Wskazanemu oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją.
Tak. Oznaczenia wprowadzone w nowej strukturze dotyczą także dokumentów wykazywanych w czasie jej obowiązywania, a wystawionych wcześniej. Dotyczy to również np. faktur zakupowych, które zostały wystawione przed okresem obowiązywania nowej struktury, gdy podatnik będzie korzystać z prawa do odliczenia w okresie jej obowiązywania.
Obowiązek zawierania na fakturach korygujących wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” obejmuje transakcje dotyczące pozycji z załącznika nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy kwota faktury pierwotnej po uwzględnieniu faktury korygującej nadal opiewa na kwotę brutto wyższą niż 15.000 zł.
Natomiast obowiązek stosowania w JPK_VAT z deklaracją oznaczenia MPP dotyczy transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.
Zatem w przedstawionej sytuacji faktura korygująca nie powinna być oznaczona w pliku jako MPP. Oznaczeniu temu podlega jedynie faktura pierwotna, przy czym w przypadku kiedy na moment przesyłania pliku pierwotnego za dany miesiąc podatnik wie, że ostatecznie transakcja nie podlega obowiązkowi stosowania mechanizmu podzielonej płatności (np. jak w przedstawionej sytuacji na skutek korekty powodującej, że ostatecznie wartość transakcji jest poniżej 15 tys. zł), możliwe jest wykazanie także faktury pierwotnej bez oznaczenia MPP. Bez znaczenia pozostaje przy tym, kiedy dokonywana jest płatność.
Nie. Oznaczenie MPP dotyczy wyłącznie transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Powyższe dotyczy faktur sprzedażowych (wystawianych) jak i zakupowych (otrzymanych od kontrahenta) niezależnie od tego czy na danej fakturze znajduje się wskazana adnotacja i niezależnie czy obowiązek podzielonej płatności dotyczy wszystkich czy tylko części pozycji na tej fakturze.
Obowiązek umieszczenia na fakturze wyrazów: „mechanizm podzielonej płatności” odnosi się również do faktur korygujących dotyczących pozycji z załącznika nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług, opiewających na kwotę wyższą niż 15.000 zł brutto (tj. faktur, na których kwota po korekcie jest wyższa niż 15.000 zł brutto), w przypadku gdy korygowana faktura pierwotna opiewała na kwotę niższą niż 15.000 zł brutto. W tej sytuacji faktura pierwotna i faktura korygująca dokumentują jednorazową dostawę towaru/wykonanie usługi z załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług o wartości powyżej 15.000 zł brutto.
Bez znaczenia pozostaje natomiast przyczyna wystawienia faktury korygującej (tj. czy to była pomyłka i faktura pierwotna powinna od początku być wystawiona na kwotę wyższą niż 15.000 zł, brutto czy też podwyższenie podstawy opodatkowania i podatku należnego na fakturze korygującej nastąpiło wskutek wystąpienia nowych okoliczności).
Oznaczenia dostawy i świadczenia usług (GTU)
Tak. Wskazanemu oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją.
Tak. Oznaczenia wprowadzone w nowej strukturze dotyczą także dokumentów wykazywanych w czasie jej obowiązywania, a wystawionych wcześniej. Dotyczy to również np. faktur zakupowych wystawionych przed okresem obowiązywania nowej struktury, gdy podatnik będzie korzystać z prawa do odliczenia w okresie jej obowiązywania.
Czy oznaczenie GTU_01 dotyczy także alkoholu wydawanego w ramach usługi gastronomicznej?
Oznaczenie GTU_01 dotyczy dostaw towarów: napojów alkoholowych – alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. Zatem jeżeli alkohol jest wydawany w ramach usługi to oznaczenie nie ma zastosowania.
Oznaczenie GTU_03 należy stosować w przypadku dostaw o kodach wymienionych w przepisie rozporządzenia. Przepis nie odnosi się do statusu nabywcy.
Oznaczenie GTU_06 stosuje się w przypadku dostawy urządzeń elektronicznych oraz części i materiałów do nich, wyłącznie określonych w pozycji 7-9, 59-63, 65, 66, 69 i 94-96 załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro folia typu stretch wymieniona jest w pozycji 9 załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, to powinna być oznaczona ww. symbolem.
Symbolami GTU należy oznaczać fakturę korygującą, w przypadku korekty dotyczącej towaru/usługi objętych oznaczeniami GTU. Natomiast gdy korekta dotyczy wyłącznie towaru/usługi nieobjętych oznaczeniami GTU, faktury korygującej nie należy oznaczać w ten sposób.
Tak. Oznaczenia mają również zastosowanie do towarów używanych.
W ustawie o podatku od towarów i usług jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji wymienionych w pytaniu usług o charakterze niematerialnym, które będzie należało oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocne w tym przypadku może być:
doradcze (w tym doradztwo prawne i podatkowe, doradztwo związane z zarządzaniem): 62.02.1, 62.02.2, 66.19.91, 69.10.11, 69.10.12, 69.10.13, 69.10.14, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.13, 74.90.15, 74.90.19,
księgowe: 69.20.2
prawne: 69.1
zarządcze: 62.03.11, 62.03.12, 63.11.12, 66.11.19, 66.30.11, 66.30.12, 68.32.11, 68.32.12, 68.32.13, 69.20.4, 70.22.17, 70.22.2, 90.02.19.1
marketingowe: 73.11.12
firm centralnych: 70.1
reklamowych: 73.1
badania rynku i opinii publicznej: 73.2
badań naukowych i prac rozwojowych: 72.
usług szkoleniowych: 85.
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zatem oznaczaniu GTU podlega także refakturowanie usług.
Nie. W przedstawionej sytuacji podatnik nie świadczy odrębnej usługi transportu towarów tylko dostawę towarów, a usługa transportu towarów jest dodatkowym kosztem tej dostawy, dlatego w tym przypadku oznaczenie GTU_13 nie ma zastosowania.
Oznaczenie GTU_09 dotyczy dostawy leków oraz wyrobów medycznych – produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym mowa w art. 37av ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.).
Zatem jeżeli konkretne towary będące przedmiotem dostawy są objęte obowiązkiem zgłoszenia w rozumieniu wyżej powołanego przepisu ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, to w JPK_VAT z deklaracją podlegają one oznaczeniu GTU_09. Termin wystawienia faktury pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.
Nie. Oznaczenie GTU_10 dotyczy dostawy budynków, budowli i gruntów. Zatem usługi budowlane i remonty budynków nie podlegają oznaczeniu GTU_10.
Czy oznaczenie GTU_10 należy stosować również do leasingu finansowego budynku, budowli, gruntów?
Tak. Oznaczenie GTU_10 dotyczy dostawy budynków, budowli i gruntów. Zatem skoro nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w ramach leasingu finansowego, należy zastosować powyższe oznaczenie.
Tak. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym czynności wymienione w pytaniu. Zatem w JPK_VAT z deklaracją do faktury dokumentującej takie dostawy należy zastosować oznaczenie GTU_10.
Tak. Struktura pliku przewiduje możliwość stosowania wielu oznaczeń GTU dla jednej faktury bez dzielenia jej na kilka wpisów.
Tak. Oznaczeniu GTU podlegają również wykazywane w pliku faktury z oznaczeniem „FP”.
Nie. Oznaczenia dostaw towarów i świadczenia usług GTU nie dotyczą zbiorczych informacji o sprzedaży nieudokumentowanej fakturami (także w sytuacji gdy w danym okresie wystąpiło tylko jedno takie przekazanie).
Czy faktury zaliczkowe należy oznaczać GTU?
Tak. Oznaczenia GTU_01-13 dotyczą również faktur zaliczkowych.
Nie ma obowiązku aby na fakturze zawierać oznaczenia GTU_01-13. Przepisy w zakresie wystawiania faktur nie uległy zmianie.
Czy ujmowany w ewidencji dokument może posiadać więcej niż jedno oznaczenie?
Tak. Przykład:
Faktura dokumentuje dostawę alkoholu na rzecz podmiotu powiązanego (art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W ewidencji fakturę taką należy oznaczyć: wpisując wartość „1” w polach: GTU_01 oraz TP.
Nie mogą natomiast jednocześnie dla danego wpisu wystąpić oznaczenia „RO”, „WEW”, „FP” dla dokumentów sprzedażowych oraz „MK”, „WEW”, „VAT_RR” dla dokumentów zakupowych.
Grupa GTU_07 obejmuje towary o kodach CN 8701-8708. Oznaczenie dotyczy grup oraz podgrup. Natomiast wykazana oddzielnie podpozycja CN 8708 10 mieści się w pozycji CN 8708 i stanowi doprecyzowanie wskazanej grupy towarowej.
Kody grup towarów i usług, które służą do oznaczania w nowym JPK_VAT z deklaracją pozycji w ewidencji sprzedaży (od GTU_01 do GTU_13), nie mają zastosowania do nabyć, które u podatnika – nabywcy skutkują zapisami po stronie sprzedażowej (np. WNT czy import usług).
W przypadku korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, wykonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stosuje się oznaczeń kodów grup towarów i usług GTU.
Nie. Oznaczenia dostaw towarów i świadczenia usług GTU nie dotyczą zbiorczych informacji o sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej.
Tak.
Tak.
Czy w przypadku eksportu usług, np. niematerialnych, będzie obowiązek stosowania kodów GTU?
Tak.
Nie, podatnik będzie stosować oznaczenia GTU jedynie do krajowych i transgranicznych dostaw towarów, dokonanych przez siebie (zgodnie z par. 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług).
Czy w przypadku importu usług, np. niematerialnych, będzie obowiązek stosowania kodów GTU?
Nie, podatnik będzie stosować oznaczenia GTU jedynie do krajowych i transgranicznych usług, świadczonych przez siebie (zgodnie z par. 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług).
Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich korekt:
całkowite zastępowanie błędnego wpisu prawidłowym. Ten sposób jest preferowany, kiedy korekta następuje przed złożeniem pierwotnego pliku, który zawiera błąd,
pozostawianie błędnego zapisu i dodawanie dwóch kolejnych, tj.: pierwszego stornującego o identycznych danych (w tym błędnych oznaczeniach GTU) i odwrotnym znaku przy danych kwotowych w polach „K” oraz drugiego, który zawiera prawidłowe zapisy, w tym oznaczenia GTU.
W ten sposób można korygować błąd w zaksięgowaniu faktury niezależnie od tego, w ilu oznaczeniach GTU popełniono błąd.
W przypadku zmiany, które nie wpływa na część deklaracyjną, wystarczy korekta samej części ewidencyjnej.
Przez „ex” rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony – odpowiednio – w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji, wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.
Zatem ze wszystkich usług mieszczących się w Sekcji H PKWiU 2015 r. w grupowaniach 49.4 i 52.1, oznaczeniu podlegają tylko usługi transportowe i usługi gospodarki magazynowej.
Nie. Dla oznaczenia GTU_02 istotne jest samo wymienienie towaru w at. 103 ust 5aa ustawy o podatku od towarów i usług.
Oznaczenia procedur
Tak. Wskazanemu oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją.
Tak. Oznaczenia wprowadzone w nowej strukturze dotyczą także dokumentów wykazywanych w czasie jej obowiązywania, a wystawionych wcześniej. Dotyczy to również np. faktur zakupowych wystawionych przed okresem obowiązywania nowej struktury, gdy podatnik będzie korzystać z prawa do odliczenia w okresie jej obowiązywania.
W jakich przypadkach należy stosować oznaczenie SW?
Oznaczenie SW dotyczy dostawy w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o której mowa w art. 23 ustawy, tj. zarówno opodatkowanej w kraju, jak i w innych państwach Unii Europejskiej. Mimo obowiązku wystawiania faktur w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, wystarczy ujmowanie tej sprzedaży na podstawie dokumentu zbiorczego.
Czy ujmowany w ewidencji dokument może posiadać więcej niż jedno oznaczenie?
Tak. Przykład:
Faktura dokumentuje dostawę alkoholu na rzecz podmiotu powiązanego (art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W ewidencji fakturę taką należy oznaczyć: wpisując wartość „1” w polach: GTU_01 oraz TP.
Nie mogą natomiast jednocześnie dla danego wpisu wystąpić oznaczenia „RO”, „WEW”, „FP” dla dokumentów sprzedażowych oraz „MK”, „WEW”, „VAT_RR” dla dokumentów zakupowych.
W ewidencji sprzedaży taką transakcję należy oznaczyć „TP”. W ewidencji zakupu należy wskazać natomiast oznaczenie „IMP”.
Faktury wystawione do paragonów (z oznaczeniem „FP”) należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Oznaczenia te należy stosować do wszystkich dowodów, które wpisuje się w ewidencji dotyczącej podatku należnego, jeżeli w danym dowodzie wystąpi transakcja/procedura objęta obowiązkiem oznaczania. Przy transakcjach zakupowych szczególnie będą to oznaczenia:
TT_WNT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT w ramach transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej, o której mowa w dziale XII rozdział 8 – zatem dotyczące wyłącznie transakcji zakupowej, wykazywanej w polu K_23 (K_24 – wartość zerowa),
TP w przypadku istniejących powiązań między nabywcą a dostawcą towarów lub usług, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy – czyli takich, które mogą dotyczyć także zakupu.
Oznaczenia procedur, podobnie jak oznaczenia GTU, są stosowane do całego dokumentu, a nie do poszczególnych wymienionych w nim transakcji.
Przy imporcie na zasadach ogólnych w JPK_VAT z deklaracją należy wykazać numer dokumentu celnego i dane kontrahenta (nadawcy lub eksportera), natomiast w polu NrDostawcy wpisać jego nr – jeżeli jest, a gdy nie ma, to wtedy „brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN należy uzupełnić, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju pole może pozostać puste.
Dokument należy dodatkowo oznaczyć dedykowanym polem IMP.
Po otrzymaniu decyzji zwiększającej podatek VAT od importu towarów, w JPK_VAT z deklaracją należy wskazać numer decyzji i dane sprzedawcy (nadawcy lub eksportera) – w polu NrDostawcy wpisać jego nr, jeżeli jest, a gdy nie ma, wpisać „brak”. Natomiast pole KodKrajuNadaniaTIN należy uzupełnić, jeżeli dane zgromadzone przez podatnika pozwalają na wypełnienie tego pola. W przypadku trudności z ustaleniem kodu kraju, pole może pozostać puste.
Dokument należy dodatkowo oznaczyć dedykowanym polem IMP.
Oznaczenie EE dotyczy świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, do których ma zastosowanie art. 28k ustawy o podatku od towarów i usług, a więc świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zatem to oznaczenie będzie mieć zastosowanie do refaktury przez pracodawcę na pracownika kosztów prywatnych rozmów – także w przypadku świadczenia tych usług na terytorium Polski.
Taka ocena ma się odbywać każdorazowo na moment dostawy towarów lub wykonania usługi, względnie otrzymania zaliczki bądź przedpłaty w przypadku tzw. faktur zaliczkowych.
Przy opodatkowaniu dostawy towarów używanych na zasadach szczególnej procedury dot. towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, o której mowa w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, gdy dla danej transakcji zrealizowana marża jest kwotą ujemną, w JPK_V7M (JPK_V7K) dot. ewidencjonowanej faktury, należy:
w części ewidencji dotyczącej sprzedaży, dla faktury dokumentującej transakcję sprzedaży, w której wystąpiła marża ujemna – zastosować oznaczenie MR_UZ, a w polach właściwych dla sprzedaży i podatku należnego według odpowiednych stawek VAT – wykazać poszczególne podstawy opodatkowania, tj.: marżę pomniejszoną o podatek należny, w tym również kwotę marży ujemnej i podatek należny od marży, który dla marży ujemnej wynosi 0,00 zł. Zapis należy uzupełnić o podanie kwoty brutto faktury w polu SprzedazVAT_Marza,
w części ewidencji dotyczącej zakupu – wykazać dokumenty zakupu związane z ww. dostawą w procedurze marży, z podaniem jedynie wartości brutto w polu ZakupVAT_Marza,
w części deklaracji – wykazać zbiorcze wartości podstawy opodatkowania i podatku należnego dla poszczególnych stawek VAT, które wynikają z części ewidencji. W zbiorczych wartościach podstawy opodatkowania dla poszczególnych stawek VAT nie ujmuje się ujemnych kwot marż, dla których podatek należny wynosi 0,00 zł. Dodatkowo w informacji dodatkowej deklaracji należy podać „1” w polu P_64.
Oznaczenia dokumentów
Tak. Oznaczenia wprowadzone w nowej strukturze dotyczą także dokumentów wykazywanych w czasie jej obowiązywania, a wystawionych wcześniej. Dotyczy to również np. faktur zakupowych wystawionych przed okresem obowiązywania nowej struktury, gdy podatnik będzie korzystać z prawa do odliczenia w okresie jej obowiązywania.
Oznaczenie „WEW” dotyczy m.in. czynności, które nie są udokumentowane oryginalnymi dokumentami zakupu/sprzedaży, tj. fakturą. Oznaczenie „WEW” dotyczy np.:
nieodpłatnego przekazania towarów na cele osobiste,
korekty rocznej podatku naliczonego w związku ze zmianą współczynnika odliczenia podatku naliczonego,
sprzedaży zwolnionej, dla której nie wystawiono faktury,
sprzedaży bezrachunkowej (sprzedaży na rzecz osób fizycznych, która jest zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej).
Natomiast transakcje, które dotyczą importu usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów czy dostaw, dla których podatnikiem jest nabywca, wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentu zakupu (bez oznaczenia „WEW”), jeżeli taki dokument został wystawiony.
W przypadku korekt, które wynikają z tzw. ulgi za złe długi, należy wprowadzać poszczególne faktury – na podstawie których podatnik wykonuje korekty – z uwzględnieniem danych kontrahenta i kwot. Dlatego do korekty z tytułu ulgi na złe długi po stronie wierzyciela i dłużnika nie stosuje się oznaczenia „WEW”.
Tak. Oznaczeniu GTU podlegają również wykazywane w pliku faktury z oznaczeniem „FP”.
Sprzedaż na rzecz osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, należy wykazać na podstawie dokumentu zbiorczego.
Podatnik może wykonywać wpisy w ewidencji, oznaczone tym znacznikiem, na podstawie zbiorczych zestawień dobowych lub zbiorczych zestawień miesięcznych (w przypadku użytkowania kilku kas można jednym zapisem wprowadzać sprzedaż z kilku kas).
Obrót z oznaczeniem „RO” wykazuje wyłącznie podmiot będący faktycznym sprzedawcą (podatnik), a nie podmiot ewidencjonujący tę sprzedaż (agent lub pośrednik). Agent lub pośrednik w swojej ewidencji nie wykazuje sprzedaży prowadzonej w imieniu innego podmiotu.
W nowym JPK_VAT z deklaracją korekty wynikające z art. 90a-90c oraz art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług wykazuje się zbiorczo z oznaczeniem „WEW”.
Czy ujmowany w ewidencji dokument może posiadać więcej niż jedno oznaczenie?
Tak. Przykład:
Faktura dokumentuje dostawę alkoholu na rzecz podmiotu powiązanego (art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). W ewidencji fakturę taką należy oznaczyć: wpisując wartość „1” w polach: GTU_01 oraz TP.
Nie mogą natomiast jednocześnie dla danego wpisu wystąpić oznaczenia „RO”, „WEW”, „FP” dla dokumentów sprzedażowych oraz „MK”, „WEW”, „VAT_RR” dla dokumentów zakupowych.
W ewidencji sprzedaży taką transakcję należy oznaczyć „TP”. W ewidencji zakupu należy wskazać natomiast oznaczenie „IMP”.
Faktury wystawione do paragonów (z oznaczeniem „FP”) należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich faktur, które zapewniają zapisy prawidłowe pod względem technicznym i wnoszą do pliku kompletne dane analityczne, tj.:
prezentowanie faktury korygującej ze znacznikiem „FP”. Należy pamiętać, że faktury oznaczane „FP” nie są brane pod uwagę do sum kontrolnych ewidencji. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) musi być uwzględniana, np. w wierszu dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej – odpowiednio powiększonym lub pomniejszonym. W przypadku korekt na plus różnica może też być dodatkowo zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględniona w pliku,
prezentowanie faktury korygującej bez znacznika „FP”. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) nie może być uwzględniana w innym wierszu, np. dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej, który nie jest wówczas powiększany lub pomniejszany. Sposób ten jest wykluczony w przypadku korekt na plus, jeśli są one dodatkowo zaewidencjonowane na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględnione.
Podstawą ujęcia w ewidencji rabatu pośredniego jest dowód wewnętrzny lub nota. Dokument ten należy oznaczyć jako „WEW”.
Takie faktury należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży i podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Faktury (z oznaczeniem „FP”), wystawione na rzecz osoby fizycznej, są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług.
Faktury wystawione do paragonów na rzecz rolników ryczałtowych należy ujmować w ewidencji za okres, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży i podatku należnego w okresie, w którym zostały wystawione.
Faktury (z oznaczeniem „FP”) wystawione na rzecz rolników ryczałtowych są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług.
Faktury korygujące
Obowiązek umieszczenia na fakturze wyrazów: „mechanizm podzielonej płatności” odnosi się również do faktur korygujących dotyczących pozycji z załącznika nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług, opiewających na kwotę wyższą niż 15.000 zł brutto (tj. faktur, na których kwota po korekcie jest wyższa niż 15.000 zł brutto), w przypadku gdy korygowana faktura pierwotna opiewała na kwotę niższą niż 15.000 zł brutto. W tej sytuacji faktura pierwotna i faktura korygująca dokumentują jednorazową dostawę towaru/wykonanie usługi z załącznika nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług o wartości powyżej 15.000 zł brutto.
Bez znaczenia pozostaje natomiast przyczyna wystawienia faktury korygującej (tj. czy to była pomyłka i faktura pierwotna powinna od początku być wystawiona na kwotę wyższą niż 15.000 zł, brutto czy też podwyższenie podstawy opodatkowania i podatku należnego na fakturze korygującej nastąpiło wskutek wystąpienia nowych okoliczności).
Symbolami GTU należy oznaczać fakturę korygującą, w przypadku korekty dotyczącej towaru/usługi objętych oznaczeniami GTU. Natomiast gdy korekta dotyczy wyłącznie towaru/usługi nieobjętych oznaczeniami GTU, faktury korygującej nie należy oznaczać w ten sposób.
Obowiązek zawierania na fakturach korygujących wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” obejmuje transakcje dotyczące pozycji z załącznika nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy kwota faktury pierwotnej po uwzględnieniu faktury korygującej nadal opiewa na kwotę brutto wyższą niż 15.000 zł.
Natomiast obowiązek stosowania w JPK_VAT z deklaracją oznaczenia MPP dotyczy transakcji objętej obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności.
Zatem w przedstawionej sytuacji faktura korygująca nie powinna być oznaczona w pliku jako MPP. Oznaczeniu temu podlega jedynie faktura pierwotna, przy czym w przypadku kiedy na moment przesyłania pliku pierwotnego za dany miesiąc podatnik wie, że ostatecznie transakcja nie podlega obowiązkowi stosowania mechanizmu podzielonej płatności (np. jak w przedstawionej sytuacji na skutek korekty powodującej, że ostatecznie wartość transakcji jest poniżej 15 tys. zł), możliwe jest wykazanie także faktury pierwotnej bez oznaczenia MPP. Bez znaczenia pozostaje przy tym, kiedy dokonywana jest płatność.
Tak. Wskazanemu oznaczeniu podlegają również faktury korygujące wystawione do faktur otrzymanych przed wprowadzeniem nowego JPK_VAT z deklaracją.
Istnieją 2 alternatywne sposoby prezentowania w pliku takich faktur, które zapewniają zapisy prawidłowe pod względem technicznym i wnoszą do pliku kompletne dane analityczne, tj.:
prezentowanie faktury korygującej ze znacznikiem „FP”. Należy pamiętać, że faktury oznaczane „FP” nie są brane pod uwagę do sum kontrolnych ewidencji. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) musi być uwzględniana, np. w wierszu dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej – odpowiednio powiększonym lub pomniejszonym. W przypadku korekt na plus różnica może też być dodatkowo zaewidencjonowana na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględniona w pliku,
prezentowanie faktury korygującej bez znacznika „FP”. W takim przypadku kwota korekty, która wynika z takiej faktury (na plus lub na minus) nie może być uwzględniana w innym wierszu, np. dotyczącym wpisu raportu z kasy fiskalnej, który nie jest wówczas powiększany lub pomniejszany. Sposób ten jest wykluczony w przypadku korekt na plus, jeśli są one dodatkowo zaewidencjonowane na kasie fiskalnej i w ten sposób uwzględnione.
Aby wykazać podstawę opodatkowania lub jej korektę:
sprzedawca wykorzystuje pola K_10 i P_10,
nabywca wykorzystuje pola K_31, P_31 i odpowiednio kwoty podatku pola K_32 i P_32. W zakresie podatku naliczonego stosuje się ogólne zasady prezentowania odliczenia.
Więcej na stronie Ministerstwa: LINK
Photo by Pixabay on Pexels.com
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.