10 maja 2023r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał ciekawą interpretację dotyczącą podatkowego traktowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przez gminę do Spółki. Dokument ten zawiera interesującą analizę transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (ZCP), która to podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT.
Zarys sprawy
Sprawę zainicjowała Gmina, która realizuje inwestycję w zakresie: budowy Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych wraz z infrastrukturą techniczną i wyposażeniem (dalej: „PSZOK”). Przedmiotowa inwestycja będzie dofinansowana z Rządowego Funduszu Polski Ład – Programu Inwestycji Strategicznych (…) oraz środków własnych Gminy.
PSZOK, czyli Punkt Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych, to specjalnie zorganizowane dla mieszkańców gminy miejsce, w którym mogą oni pozostawić odpady komunalne, w szczególności te, których nie należy wrzucać do przydomowych pojemników/worków takie jak:
- odpady wielkogabarytowe,
- odpady budowlane, poremontowe i rozbiórkowe,
- odpady zielone,
- zużyte opony,
- elektrośmieci, czyli sprzęt elektryczny i elektroniczny, jak również baterie i akumulatory,
- przeterminowane leki i chemikalia,
- odpady niekwalifikujące się do odpadów medycznych powstałych w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igieł i strzykawek.
Zgodnie z ustawą z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2519 ze zm.), tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych jest obowiązkiem każdej gminy.
Realizując usługę budowy PSZOK, Gmina będzie posiłkować się podmiotami trzecimi, tj. firmami, które na jej zlecenie zrealizują przedmiotową inwestycję. Firmy te będą czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, swoje czynności będą wykonywać bezpośrednio na zlecenie Gminy. Z tytułu świadczenia na rzecz Gminy usług wykonania inwestycji wystawione zostaną na Gminę faktury VAT. Gmina jako inwestor zobowiązuje się do wykonania PSZOK, który to następnie punkt prowadzony może być zarówno przez Gminę, jak i przez podmiot trzeci, któremu Gmina może zlecić jego obsługę. Gmina zakłada przekazanie ww. inwestycji (PSZOK) do spółki komunalnej „Usługi Komunalne” świadczącej na rzecz Gminy i jej mieszkańców usługi odbioru odpadów komunalnych oraz usługi wodno-kanalizacyjne.
Wszystkie składniki majątkowe powstałe w wyniku przedmiotowych inwestycji będą własnością Gminy i będą służyć do świadczenia usług selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, czyli realizacji zadań własnych gminy w zakresie utrzymania czystości i porządku, unieszkodliwiania odpadów komunalnych.
Zadania te Gmina będzie wykonywać poprzez swoją spółkę komunalną. Spółka jest spółką kapitałową, w której Gmina jest jedynym udziałowcem. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Gmina przyjęła, że podatek VAT zostanie odliczony i jako taki będzie kosztem niekwalifikowanym. Po zakończeniu inwestycji przedmiotowy majątek zostanie przyjęty na stan majątku i będzie wpisany do środków trwałych podlegających amortyzacji. Majątek ten stanowić będzie całość organizacyjno-techniczną i składać się z:
1) kontenera socjalno-biurowego;
2) hali stalowej zamkniętej, hali stalowej otwartej;
3) wagi jezdnej;
4) przyłączy wodociągowych, kanalizacji sanitarnej, przyłącza elektrycznego oraz oświetlenia.
Stanowić będzie całość organizacyjną służącą świadczeniu usług selektywnej zbiórki odpadów.
PSZOK wybudowany zostanie na nieruchomości stanowiącej własność Gminy na działce, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Wybudowana infrastruktura stanowić będzie budynki i budowle w rozumieniu przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.). Bezpośrednim zamiarem Gminy jest przekazanie tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa do wyspecjalizowanej spółki.
Gmina na bieżąco dokonywać będzie odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji w całości. Zgodnie z założeniami, Gmina dokona wniesienia aportem ww. inwestycji (nieruchomości, na której wybudowany zostanie PSZOK) bezpośrednio po zakończeniu ww. inwestycji i oddaniu jej do używania zgodnie z przepisami prawa, tj. po dokonaniu wszystkich wymaganych przepisami odbiorów. Po wybudowaniu PSZOK wykorzystywany będzie wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Z tytułu odbioru odpadów, płatność na podstawie wystawianych faktur dokonywane będą przez Gminę jako zlecającego zbiórkę odpadów lub bezpośrednio przez mieszkańców Gminy przekazujących do PSZOK odpady.
Gmina wskazała, iż Infrastruktura stanowiąca przedmiot aportu, będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, będzie to wyodrębniony finansowo i funkcjonalnie w strukturze Gminy zespół składników materialnych i niematerialnych.
Wyodrębnienie to polega w zakresie wyodrębnienia finansowego na prowadzeniu przez Wnioskodawcę ewidencji zdarzeń gospodarczych – ewidencja środków trwałych oraz składników majątkowych (materialnych i niematerialnych przypisanych do przedmiotowej infrastruktury PSZOK), oraz poprzez przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przedmiotowej infrastruktury.
W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego Gmina wyjaśniła, że przedmiotowa infrastruktura przeznaczona jest do realizacji określonych zadań gospodarczych – świadczenia usług selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. W tym zakresie infrastruktura stanowiąca zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi funkcjonalnie odrębną całość – obejmuje ona elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych – świadczenia usług selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, którym to celom przedmiotowa infrastruktura służyć ma w strukturze Gminy.
Gmina wyjaśniła, że przedmiotowa infrastruktura przy zatrudnieniu przeszkolonych pracowników – obiektywnie oceniając – posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy lub też jako wyodrębniona w ramach struktury Gminy jednostka budżetowa czy też referat Urzędu Gminy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa umożliwią nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Wyłączenie z opodatkowania?
Gmina zajęła stanowisko, zgodnie z którym, przekazanie majątku przez Gminę do gminnej Spółki należy traktować jako zbycie przedsiębiorstwa lub co najmniej jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czego transakcja wniesienia majątku do Spółki w sytuacji Gminy będzie wyłączona z opodatkowania (tj. nie będzie podlega opodatkowaniu) VAT.
Dyrektor KIS nie zgodził się z podejściem Gminy i uznał, że transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Punku Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przez Gminę do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Transakcje poza VAT
Organ wyjaśnił, że przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.
Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Definicje przedsiębiorstwa
Organ zaznacza, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”.
Według art. 551 Kodeksu cywilnego, Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Definicje ZCP
W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, podkreśla Dyrektor KIS, Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.
Zdolność do funkcjonowania samodzielnie
Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zatem daną transakcję można uznać za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, jeżeli na moment jej przeprowadzenia spełnione są łącznie następujące kryteria:
• przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę wystarczający do prowadzenia tej działalności,
• nabywca – w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.
Dla przesądzenia analizowanego kryterium należy ocenić, czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:
• zaangażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub
• podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.
W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
•istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
•zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
•składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
•zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Zaznaczenia wymaga, wyjaśnia Organ, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Orzecznictwo sądowe
Ponadto, Organ podniósł argumentację z wyroku NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15: „Elementem decydującym o wyłączeniu transakcji z zakresu podatku od towarów i usług, jest traktowanie nabywcy »jako następcy prawnego przekazującego majątek«, z czego TSUE wywodzi konieczność, aby zbywany majątek lub jego część (przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług) składały się właśnie na całość zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oczywistym jest, że »przedsiębiorstwo«, rozumiane jako całość majątku, zdolne jest do prowadzenia takiej działalności. Zdefiniowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako części majątku zdolnej spełniać określone zadania, zapobiegać ma opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tej części majątku, której można przypisać cechę posiadaną przez przedsiębiorstwo – ową zdolność do realizacji określonych zadań gospodarczych, która to cecha warunkuje wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z drugiej zaś strony, opodatkowane pozostają czynności zbycia »pojedynczych« (niepowiązanych w całość) składników majątkowych przedsiębiorstwa. Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”. (…)
Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. W sytuacji, gdy dany podmiot prowadzi tego rodzaju działalność poprzez wyodrębniony w strukturze organizacyjnej zakład (dział, wydział), obejmujący przypisane do tejże działalności w zakresie najmu nieruchomościami, obsługę (pracowników), finansowanie, umowy, itp., sprzedaż takiego zakładu – jako całości – może spełniać warunek stosownego wyodrębnienia i zdolności do prowadzenia samodzielnej działalności”.
Brak kontynuacji – brak ZCP
Istotę rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowi – argumentuje KIS – po pierwsze uznanie zespołu składników mających być przedmiotem aportu, za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, po drugie zaś by przedmiotowy zespół składników pozwalał na prowadzenie przez nabywcę (Spółkę) działalności w zakresie, w jakim prowadzona ona była dotychczas.
Zdaniem Dyrektora KIS zatem, przedmiotem planowanego aportu nie będzie prowadzone przez Gminę przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako zespół zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych, ale posiadany przez Wnioskodawcę majątek. Gmina wskazała, że nie zamierza użytkować ww. przedmiotu aportu przed przekazaniem go do Spółki, zatem Spółka nie może kontynuować po otrzymaniu aportu działalności w tym samym zakresie co Wnioskodawca, bowiem Gmina nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie PSZOK przy użyciu przedmiotu aportu. Spółka nie będzie więc kontynuowała prowadzonej przez Gminę działalności na bazie wniesionego aportem majątku. Gmina jako podmiot wnoszący aport jedynie gospodaruje swoim majątkiem, przekazując prawo własności nieruchomości wraz z wszystkimi wybudowanymi na niej budynkami i budowlami na rzecz odrębnego od Gminy podmiotu. W konsekwencji, Wnioskodawca dokona jedynie czynności z zakresu zarządzania (gospodarowania) swoim majątkiem, wnosząc aportem do Spółki poszczególne składniki majątku Gminy.
Ponadto w celu prowadzenia działalności z wykorzystaniem otrzymanych składników Spółka zobowiązana będzie podjąć dodatkowe działania polegające chociażby na zapewnieniu pracowników do obsługi PSZOK. Z opisu sprawy wynika bowiem, że PSZOK jako całość będzie miał zdolność funkcjonowania jako samodzielny podmiot prowadzący działalność gospodarczą – pod warunkiem zatrudnienia przez aktualnego posiadacza przedmiotu aportu odpowiedniej wykwalifikowanej kadry – dotyczy to zarówno Wnioskodawcy, jak i Spółki, do której ma być wniesiony aport, jak też każdego innego podmiotu.
Sytuacja ta zatem wyklucza, zdaniem Organu, możliwość stwierdzenia, że przeniesiony na Spółkę majątek umożliwi jej prowadzenie działalności wyłącznie przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu.
Brak jest zatem możliwości stwierdzenia, że w opisanym przypadku zespół składników majątkowych będących przedmiotem aportu stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zdolną do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo – konkluduje Organ.
Mając na uwadze powyższe okoliczności KIS wskazuje, że przedmiotem planowanego aportu nie będzie prowadzona przez Gminę zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako zespół zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, ale posiadane przez Gminę składniki przedsiębiorstwa.
Aport obciąży VAT
Końcowo, Organ stwierdza, że planowana transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci PSZOK przez Gminę do Spółki nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uprawniającego do zastosowania wyłączenia spod zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy. Zatem ww. transakcja jako zbycie poszczególnych składników majątku, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Punku Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych przez Gminę do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja z 10 maja 2023r. Sygnatura: 0112-KDIL1-3.4012.79.2023.2.KK
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.
Prawa autorskie do grafiki są własnością Kancelarii.