Sejm pracuje nad projektami zmian przepisów, również podatkowych, tzw. Polskim czy Nowym Ładem. W zakresie CIT planowane jest wprowadzenie tzw. minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych (nowy art. 24ca ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Nowa danina obejmie spółki będące podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (tj. mające siedzibę lub zarząd w Polsce, podlegających opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania), a także podatkowe grupy kapitałowe (mogą je tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne z siedzibą w Polsce), które za dany rok podatkowy poniosły stratę z działalności operacyjnej, albo osiągnęły na tyle niski dochód z takiej działalności, że nie powstał u nich podatek do zapłaty. Planowany podatek będzie dotyczył sytuacji gdy poniesiono stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, albo gdy udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określony zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych stanowi nie więcej niż 1%. Nowy podatek wyniesie 10% podstawy opodatkowania.
Przy obliczaniu straty oraz udziału dochodów w przychodach nie będą brane pod uwagę koszty (zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne) wynikające z nabycia fabrycznie nowych środków trwałych (należących do grupy 3-8 Klasyfikacji).
Podstawa opodatkowania odpowiadać będzie sumie określonych elementów składowych, tj.
– wartości 4% przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych,
– wartości poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych kosztów finansowania dłużnego,
– wartości odroczonego podatku dochodowego skutkującego zwiększeniem zysku brutto/zmniejszeniem straty netto
– a także wartości poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych (podmiotów z państwa lub terytorium stosującego szkodliwą konkurencję podatkową) kosztów nabycia określonych usług lub praw niematerialnych (art. 24ca ust. 3).
Ministerstwo argumentuje, że wskaźnik o wartości 4% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych przyjęty został w oparciu o dane Głównego Urzędu Statystycznego, z których wynika , że w 2020 r. wskaźnik rentowności sprzedaży brutto zwiększył się z 4,6% do 4,8%, obniżył się wskaźnik rentowności obrotu brutto z 4,6% do 4,4%, a wskaźnik rentowności obrotu netto – z 3,7% do 3,6%.
Na potrzeby ustalenia podstawy opodatkowania, Ministerstwo proponuje zastosowanie algorytmu służącego określeniu wysokości wskaźnika EBITDA. Tym samym do podstawy opodatkowania włączona zostanie nadwyżka kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych, w stosunku do kwoty obliczonej według wzoru: (P – Po) – (K – Am – Kfd).
Innymi słowy, składnikiem podstawy opodatkowania będą koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej pozostają w nadwyżce do: sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów (P) pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 (Po), nad sumą kosztów uzyskania przychodów (K) pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m (Am), oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń (Kfd).
Podobny algorytm wprowadza się w ust. 3 pkt 4. Podstawę opodatkowania zwiększy zatem także wartość poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych (podmiotów z państwa lub terytorium stosującego szkodliwą konkurencję podatkową) kosztów nabycia określonych usług lub praw niematerialnych, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają o 3 000 000 zł kwotę obliczoną według wzoru [(P – Po) – (K – Am – O)] x 5% (5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów (P) pomniejszonych o przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 (Po), nad sumą kosztów uzyskania przychodów (K) pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m (Am), i wartość zaliczonych do kosztów podatkowych odsetek (O).
Zgodnie z ust. 3 pkt 3 wpływ na podstawę opodatkowania będzie miała także wartość odroczonego podatku dochodowego wynikająca z ujawnienia w rozliczeniach podatkowych niepodlegającej dotychczas amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej. Przepis ten dotyczyć będzie np. wartości firmy czy znaku towarowego, w zakresie skutkującym zwiększeniem zysku brutto albo zmniejszeniem straty brutto.
Ministerstwo wskazuje, że koszty nabycia określonych usług lub praw niematerialnych, o których mowa w ust. 3 pkt 4 (m.in. usług doradczych, badania rynku, czy przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek innych niż udzielonych przez banki), stanowią odzwierciedlenie przepisów art. 15e, który zostaje uchylony i odpowiednio przeniesiony do niniejszej regulacji (w korelacji z właściwymi przepisami art. 15c), dodatkowo w ustępach 4-9. Poszczególne jednostki wskazują m.in. na odpowiednie stosowanie przy ustalaniu dochodu wyłączeń z art. 7 ust. 3 (ust. 4), konieczność uwzględniania w pojęciu przychodów i kosztów również przychodów i kosztów przypisanych podatnikowi zgodnie z art. 5 (ust. 5), rozumienie kosztów nabycia określonych usług lub praw niematerialnych poniesionych pośrednio (ust. 7), czy rodzaje kosztów, usług czy gwarancji i poręczeń do których przepis ust. 3 pkt 4 nie ma zastosowania (ust. 9).
Wartościami zmniejszającymi podstawę opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym będą zgodnie z ust. 10:
- wszelkie odliczenia mające wpływ na pomniejszenie podstawy opodatkowania z art. 18, z wyłączeniem pomniejszeń wskazanych w art. 18f, przy jednoczesnym odpowiednim stosowaniu art. 27 ust. 4a (ust. 10 pkt 1),
Oznacza to wykluczenie w tym przypadku tzw. ulgi na złe długi. Ponadto, jeżeli podatnik obliczając podatek należny dokonał odliczeń od podstawy opodatkowania lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), zobowiązany będzie do ich odpowiedniego doliczenia w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym ów zwrot otrzymał.
- dochody uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a (działalność w PSI), u podatnika korzystającego ze zwolnień podatkowych, o których mowa w tych przepisach (ust. 10 pkt 2).
Minimalny podatek dochodowy będzie obliczany rocznie i wpłacany na rachunek urzędu skarbowego. Podatnicy będą zobowiązani do wykazywania w zeznaniu podatkowym podstawy opodatkowania, dokonanych jej pomniejszeń, a także kwoty minimalnego podatku dochodowego (ust. 11).
Zgodnie z ust. 12, kwotę zapłaconego za dany rok minimalnego podatku dochodowego będzie można odliczyć od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 (klasyczny CIT) w zeznaniu podatkowym za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, w którym podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy. Resort finansów zwraca uwagę, że minimalny podatek dochodowy oraz podatek obliczony zgodnie z art. 19 ustawy CIT mogą w pewnym zakresie obciążać ten sam dochód i w konsekwencji prowadzić do podwójnego opodatkowania. Wprowadzenie mechanizmu odliczenia pozwoli wyeliminować tę sytuację.
Ust. 13 przewiduje wyłączenia w stosowaniu minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, którzy pomimo spełnienia warunków z ust. 1 (określony w przepisach poziom dochodów w przychodach/strata podatkowa z działalności operacyjnej) są:
- podmiotami rozpoczynającymi prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia działalności oraz kolejno następujących po sobie 2 latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku (co oznacza powstanie ewentualnego obowiązku dopiero od 4 roku prowadzenia działalności),
- przedsiębiorstwami finansowymi w rozumieniu art. 15c ust. 16 (m.in. bank krajowy, instytucja kredytowa, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa, Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa),
- podatnikami, którzy w kolejnych latach (począwszy od 4 roku podatkowego) wykazali określony spadek przychodów (co najmniej o 30%) w porównaniu do przychodów roku bezpośrednio poprzedzającego ten rok podatkowy, a także
- podmiotami funkcjonującymi w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez rozbudowanych powiązań – tj. w których udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne, a spółka podatnik nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym.
Jednakże, zgodnie z brzmieniem ust. 14, wyłączenie, o którym mowa w ust. 13 pkt 1, nie znajdzie zastosowania jeżeli podatnik został utworzony w wyniku określonych form przekształceń. Chodzi o wyszczególnione operacje restrukturyzacyjne (wskazane w art. 19 ust. 1a) w wyniku których doszło do modyfikacji struktury/dokonano podziału/wniesiono wkład. Uzasadnieniem dla takiego obostrzenia jest zapobieganie dokonywaniu przez podatników restrukturyzacji, których celem jest wyłącznie – poprzez zmianę formuły działalności lub sztuczne dostosowywanie jej rozmiarów – stosowanie praktyk optymalizacyjnych.
Zgodnie z ust. 15 opodatkowanie tym minimalnym podatkiem dochodowym znajdzie odpowiednie zastosowanie również do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 prowadzących działalność poprzez położony w Polsce zagraniczny zakład w zakresie, w jakim osiągane przychody i ponoszone straty związane są z działalnością takiego zakładu.
Proces legislacyjny: LINK
Materiały Ministerstwa o zmianach: LINK
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.