Ministerstwo Finansów wydało objaśnienia podatkowe dotyczące zasad odliczania (zwrotu) od podatku należnego kwoty wydanej na zakup kas rejestrujących mających postać oprogramowania („kasy wirtualne”) oraz obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży, za którą płatność nastąpiła za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek podatnika. Fiskus podkreśla, że kasa wirtualna to oprogramowanie, a nie urządzenie, na którym jest ono zainstalowane
Resort wyjaśnia, że prawo do uzyskania „ulgi” przysługuje podatnikom, u których:
• powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji w obowiązujących terminach przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT;
• nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji i którzy rozpoczęli prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, o których mowa w art. 111 ust. 6a ustawy o VAT, oraz dotychczas nie używali żadnych kas rejestrujących.
Kasa rejestrująca – online w tym wirtualna – musi zapewnić prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas.
MF przy tym podkreśla, że ulga nie przysługuje każdemu podatnikowi, gdyż kasy wirtualne mogą stosować tylko podatnicy wskazani w rozporządzeniu w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas wirtualnych.
Ulga na zakup kasy wirtualnej przysługuje tylko podatnikom, którzy zaliczają się do wskazanych branż wykonujących następujące czynności:
- 1) usług przewozu osób samochodem osobowym, w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa w art. 18 ust. 4b pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z 2020 r. poz. 875);
- 2) usług wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.12.0);
- 3) usług związanych z przeprowadzkami, świadczonych na rzecz gospodarstw domowych (PKWiU 49.42.11.0);
- 4) usług transportu drogowego pasażerskiego pojazdami napędzanymi siłą mięśni ludzkich lub ciągnionymi przez zwierzęta (PKWiU 49.39.35.0);
- 5) usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, międzymiastowego, ogólnodostępnego (PKWiU 49.39.11.0);
- 6) usług transportu drogowego pasażerskiego, rozkładowego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.21.0);
- 7) usług transportu kolejowego pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego (PKWiU 49.31.10.0);
- 8) usług transportu kolejowego pasażerskiego międzymiastowego (PKWiU 49.10);
- 9) usług transportu pasażerskiego, kolejkami linowymi naziemnymi, kolejkami linowymi i wyciągami narciarskimi (PKWiU 49.39.20.0);
- 10) usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.10.11.0);
- 11) usług transportu morskiego i przybrzeżnego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.10.12.0);
- 12) usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego, promowego (PKWiU 50.30.11.0);
- 13) usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego wycieczkowcami (PKWiU 50.30.12.0);
- 14) usług transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego łodziami wycieczkowymi (PKWiU 50.30.13.0);
- 15) usług pozostałego transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego (PKWiU 50.30.19.0);
- 16) usług transportu lotniczego regularnego krajowego pasażerskiego (PKWiU 51.10.11.0);
- 17) usług transportu lotniczego nieregularnego krajowego pasażerskiego, z wyłączeniem w celach widokowych (PKWiU 51.10.12.0);
- 18) usług hotelarskich i podobnych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.10);
- 19) usług obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55.20);
- 20) usług świadczonych przez pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe (PKWiU 55.30);
- 21) pozostałych usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55.90);
- 22) usług restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych (PKWiU 56.10);
- 23) usług przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU 56.21);
- 24) pozostałych usług gastronomicznych (PKWiU 56.29);
- 25) usług przygotowywania i podawania napojów (PKWiU 56.30);
- 26) sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych.
Skarbówka wyjaśnia również zasady prowadzenia ewidencji. Wskazano tam przykład:
Podatnik udostępnia za pomocą platformy internetowej możliwość nabycia przez klientów biletów wstępu do parku rozrywki. Bilety są wysyłane automatycznie pocztą na skrzynkę poczty elektronicznej klienta po opłaceniu biletu za pośrednictwem platformy płatniczej. Przedsiębiorca nie jest uprawniony do stosowania zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (bilety w zakresie wstępu do parków rozrywki są wyłączone ze zwolnień wskazanych w rozporządzeniu). Podatnik o dokonanych wpłatach na rachunek bankowy dowiaduje się dopiero z chwilą otrzymania informacji z banku, po ich uznaniu na rachunku bankowym. W związku z tym podatnik ewidencjonuje na kasie rejestrującej zapłaty dokonane w dniu poprzednim, np. niezwłocznie dnia następnego w normalnych warunkach weryfikacji wpływów tj. w dniu odczytu płatności w banku. Paragon fiskalny jest wystawiany do każdej sprzedaży osobno, tj. każdej płatności indywidualnie.
Ministerstwo stanęło na stanowisku, że dopuszczalne jest zaewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej, wpłat dokonywanych za pośrednictwem banku, bezpośrednio po uzyskaniu informacji o ich otrzymaniu, tj. bez zbędnej zwłoki w dniu następnym lub pierwszego dnia pracy następującego po dniach, w których ten podatnik nie wykonuje działalności. Użyte w przepisie pojęcie „niezwłocznie” należy rozumieć jako najwcześniejszy realny termin na wystawienie i wydanie klientowi paragonu fiskalnego z uwzględnieniem okoliczności, miejsca i czasu dokonania czynności podlegającej obowiązkowi prowadzenia ewidencji.
Jeśli wpłata ma miejsce na przełomie miesiąca, co mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której wpłaty nie pokrywałyby się z miesiącem powstania obowiązku podatkowego, podatnik powinien dokonać prawidłowego rozliczenia sprzedaży z tej wpłaty za miesiąc, w którym ta płatność miała miejsce (miesiąc powstania obowiązku podatkowego) pomniejszając o te wartości dane wynikające z raportu okresowego za miesiąc, w którym podatnik pozyskał informację o dokonanej wpłacie.
Treść objaśnień pod linkiem.
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.
Photo by PhotoMIX Company on Pexels.com