Sejm przyjął przepisy w zakresie tzw. tarczy antykryzysowej uchwalając dnia 28 marca 2020 r. ustawę o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Regulacja odnosi się w wielu kwestiach do spraw podatkowych. Poniżej omawiamy obecny stan prac dotyczący podatków dochodowych.
Błędny przelew na konto spoza wykazu
Przypomnijmy, że podatnicy PIT i CIT nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji) :
1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.
Sankcji tych może jednak podatnik uniknąć, jeżeli złoży – w ciągu 3ch dni od zlecenia przelewu – do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury zawiadomienie o zapłacie na inny rachunek niż z „białej listy”.
Na mocy zaś art. 15zzn ustawy o „tarczy antykryzysowej”, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19, termin na złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa przedłuża się do 14 dni od dnia zlecenia przelewu.
Rozliczanie straty w PIT (i analogicznie CIT)
Ustawa wprowadza szczególne rozwiązania w zakresie rozliczania strat podatkowych przez podatników, którzy w związku z rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2 ponieśli stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej w 2020 r.
Będą oni mogli o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż do kwoty 5 mln zł, obniżyć dochód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej w 2019 roku, składając w tym celu korektę zeznania za ten rok. Z tego sposobu rozliczenia straty będą mogli skorzystać podatnicy, którzy w roku 2020 osiągną przychody z działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50% od przychodów uzyskanych z tej działalności w 2019 r.
Nieodliczoną kwotę straty podatnicy będą rozliczać na dotychczas obowiązujących zasadach.
Zwolnienia
Podwyższeniu ulegną limity zwolnień przedmiotowych:
- z 1000 zł do 3 000 zł w odniesieniu do uzyskanych w 2020 r. zapomóg, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 9a, tj. zapomóg innych niż wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 26, wypłacanych z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji,
- z 6 000 zł do 10 000 zł w odniesieniu do uzyskanych w 2020 r. zapomóg, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b, tj. zapomóg otrzymanych w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, sfinansowanych z innych źródeł niż fundusz socjalny, Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), fundusze związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra,
- z 1 000 zł do 2 000 zł w odniesieniu do uzyskanych w 2020 r. oraz 2021 r. świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67, tj. świadczeń rzeczowych (niebędących bonami, talonami lub innymi znakami uprawniającymi do ich wymiany na towary lub usługi) oraz świadczeń pieniężnych, otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS;
- z 2 000 zł do 3 000 zł w odniesieniu do uzyskanych w 2020 r. oraz 2021 r. dopłat do zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, sfinansowanych ze źródeł innych niż fundusz socjalny, ZFŚS, lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra.
Wyższe limity będą co do zasady obowiązywać w 2020 r. Przewiduje się też zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych w 2020 r. przez podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą przychodów z tytułu świadczenia postojowego otrzymanego na podstawie ustawy o COVID-19 o świadczenia polegającego na zakwaterowaniu i wyżywieniu, o których mowa w art. 15w ust. 3 pkt 1 ustawy o COVID-19.
Odliczenie darowizn w PIT (i analogicznie CIT)
Zmiany przewidują odliczenie darowizn przez podatników podatku PIT, w tym podatników prowadzących działalność gospodarczą (na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej lub liniowej 19% stawki podatku), przekazanych w 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19. Odliczeniu będą podlegały darowizny (pieniężne lub rzeczowe) przekazane podmiotom wykonującym działalność leczniczą polegającą na świadczeniu opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, a także przekazane Agencji Rezerw Materiałowych oraz Centralnej Bazie Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych.
Darowizna będzie odliczana w pełnej wysokości. Darowizny pieniężne dokumentowane będą dowodem wpłaty na rachunek płatniczy lub rachunek bankowy obdarowanego, z kolei darowizny rzeczowe – oświadczeniem obdarowanego o ich przyjęciu oraz dowodem, z którego wynikać będzie wartość oraz dane identyfikujące darczyńcę.
Co do zasady, odliczenie będzie dokonywane w zeznaniu podatkowym. Wyjątek stanowić będą podatnicy uzyskujący przychody z działalności gospodarczej, najmu lub dzierżawy, którzy będą mogli stosować ulgę w trakcie roku przy obliczaniu zaliczek na podatek.
Odliczeniu nie będą podlegały darowizny zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zwrócone w jakiejkolwiek formie lub odliczone na podstawie innych przepisów o podatku dochodowym, np. przepisów ustawy o ryczałcie. W zeznaniu podatkowym darczyńca będzie wskazywał kwotę dokonanej darowizny, kwotę, dane obdarowanego.
Pobór zaliczek
Na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy PIT płatnicy, o których mowa między innymi w art. 31 (zakłady pracy), kwoty pobranych zaliczek na podatek przekazują w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.
Takie same terminy – na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy PIT – obowiązują osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT (przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia i o dzieło zawartych z firmą).
Przepisy „tarczy” wprowadzają prolongatę terminu przekazania zaliczek na podatek od przychodów z szeroko rozumianej pracy (przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego) pobranych w marcu i kwietniu. Zatem zapłata zaliczki, zamiast odpowiednio do 20 kwietnia i 20 maja, będzie mogła być dokonana do dnia 1 czerwca 2020 r. Celem regulacji jest pomoc w zapewnieniu płynności finansowej firm zatrudniających pracowników, aby zapewnić ochronę miejsc pracy.
Jednakże, w art. 52o mowa jest o prolongacie „jeżeli płatnicy ci ponieśli negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19”, zaś pojęcie to ani sposób weryfikacji nie jest określony.
Przepis stosuje się odpowiednio do płatników dokonujących świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście oraz z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych.
Podatek od przychodów z budynków
Proponuje się również przesunięcie terminu do zapłaty podatku od przychodów z budynków za miesiące marzec-maj 2020 r. do 20 lipca 2020 roku. Rozwiązanie to będzie fakultatywne, tzn. że podatnik będzie mógł, ale nie musiał, z niego skorzystać.
Z rozwiązania tego będą mogli korzystać podatnicy, jeżeli w danym miesiącu osiągnięte przez nich przychody w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego będą niższe o co najmniej 50%. Podatnicy, którzy rozpoczęli w trakcie 2019 r. prowadzenie działalności, będą mogli skorzystać z przesunięcia terminu zapłaty podatku od przychodów z budynków, jeżeli w danym miesiącu osiągnięte przychody będą niższe o co najmniej 50% w stosunku do średnich przychodów w 2019 roku przypadających na miesiące. Z proponowanego rozwiązania będą mogli skorzystać również podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności w ostatnim kwartale 2019 r. i nie osiągnęli w tym okresie przychodów albo rozpoczęli działalność w trakcie 2020 r. albo w 2019 r. stosowali opodatkowanie w formie, w której nie ustala się przychodów, np. w formie karty podatkowej. Do ustalenia wskaźnika będą uwzględniane przychody określone w art. 14 ustawy PIT.
Złe długi
Wprowadza się także zwolnienie z obowiązku stosowania przepisów dotyczących tzw. złych długów podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy obowiązani są do zwiększania dochodu będącego podstawą obliczenia należnych w 2020 roku zaliczek miesięcznych (kwartalnych) z pozarolniczej działalności gospodarczej o niezapłacone w terminie zobowiązania.
Przypomnijmy, że na podstawie art. 44 ust. 17 pkt 2 i ust. 23 ustawy o PIT dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym zobowiązanie zostanie uregulowane.
Ze zwolnienia z tego obowiązku będą mogli skorzystać podatnicy, których przychody osiągnięte w okresach rozliczeniowych (miesięcznych albo kwartalnych) w stosunku do analogicznych okresów w 2019 roku zmniejszą się o co najmniej 50%. Zobowiązania, które nie zostaną uregulowane w trakcie roku i przed złożeniem zeznania rocznego za 2020 rok, podatnicy ci uwzględnią w zeznaniu na podstawie art. 26i ustawy o PIT.
Podatnicy, którzy rozpoczęli działalność w trakcie 2019 roku, w celu ustalenia poziomu spadku przychodów w 2020 roku, obliczą średnie przychody przypadające na miesiące albo kwartały 2019 roku.
Natomiast podatnicy, którzy rozpoczęli działalność w ostatnim kwartale 2019 roku i nie osiągnęli przychodów albo rozpoczęli działalność w 2020 roku, albo w 2019 r. stosowali opodatkowanie w formie, w której nie ustala się przychodów, np. w formie karty podatkowej, nie będą zobowiązani do stosowania przepisów dotyczących tzw. złych długów przy obliczaniu należnych w 2020 roku zaliczek na podatek dochodowy, jeżeli do powstania zaległości w spłacie zobowiązań przyczynił się COVID–19.
Uproszczone zaliczki
Ponadto ustawa przewiduje umożliwienie podatnikom PIT, opłacającym w 2020 roku zaliczki miesięczne w formie uproszczonej rezygnację z tej formy. Podatnicy będący małymi podatnikami, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą zrezygnować w trakcie roku podatkowego z tej formy wpłacania zaliczek za miesiące marzec–grudzień 2020 r., jeżeli ponoszą negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.
W przypadku rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek zaliczki należne do końca roku oblicza się zgodnie z art. 44 ust. 3 albo 3f począwszy od miesiąca, za który podatnik ostatni raz zastosował uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Przy obliczaniu tych zaliczek uwzględnia się zaliczki płacone w uproszczonej formie na podstawie art. 44 ust. 6b–6i.
Odpisy od środków trwałych i R&D
Na mocy art. 52s ustawy, podatnicy będą mogli dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku. Towary te to w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.
Koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ustawy o PIT, ponoszone w 2020 r. na działalność badawczo-rozwojową, której celem jest opracowanie produktów niezbędnych do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, podatnik będzie mógł odliczyć również od dochodu będącego podstawą obliczenia zaliczki.
Ustawa wprowadza też rozwiązania dotyczące IP-Box. Podatnicy, o których mowa w art. 30ca, osiągający w 2020 r. kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które wykorzystywane są do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, będą mogli stosować w trakcie roku podatkowego do opodatkowania tych dochodów stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.
CIT
Przepisy nowej ustawy zawierają analogiczne rozwiązania jak w przypadku rozwiązań dla podatników podatku PIT w zakresie:
- rozliczania strat podatkowych za 2020 r. przez podatników podatku CIT,
- odliczania darowizn dla podatników podatku CIT,
- odroczenia w płatności podatku od przychodów z budynków,
- tzw. złych długów, z uwzględnieniem specyfiki tego podatku w zakresie roku podatkowego,
- zaliczek uproszczonych, z uwzględnieniem specyfiki tego podatku w zakresie roku podatkowego.
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.