16 lutego 2024r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał ciekawą interpretację podatkową dotyczącą daty ujęcia kosztów transportu dla potrzeb CIT. Z zapytaniem wystąpiła spółka, która ponosi m.in. koszty transportu zakupionych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę oraz koszty transportu towarów (dalej: „Koszty Transportu”). W ramach danego transportu mogą być przewożone zarówno różnego rodzaju materiały, jak i różne towary.
Transport wyceniany jest:
– zbiorczo dla danego okresu (tj. faktury od przewoźników obejmują łącznie koszty wszystkich dostaw z danego okresu) lub
– zbiorczo dla danej dostawy – dokumenty dotyczące transportu nie wyszczególniają składowych Kosztów Transportu i nie wynika z nich jednoznacznie Koszt Transportu poszczególnych elementów dostawy.
Wnioskodawca nie przypisuje wprost Kosztów Transportu do danego towaru. Dla celów księgowych, zgodnie z obowiązującą polityką rachunkowości w poszczególnych latach, Koszty Transportu były lub są przypisywane statystycznie do danego towaru (i związanego z nim przychodu) za pomocą specjalnego klucza podziału przygotowanego dla potrzeb bilansowych, bądź nie były alokowane do poszczególnych towarów (były zaliczane w ciężar kosztów na bieżąco).
Dodatkowo
– dany transport może obejmować zarówno materiały, jak i towary;
– faktury dot. transportu obejmują łącznie koszty wszystkich dostaw z danego okresu lub całkowity koszt danej dostawy, bez dzielenia tego kosztu na poszczególne elementy dostawy.
Dany Koszt Transportu zwykle obejmuje niejednorodne materiały i towary, które mogą różnić się m.in. ilością, wagą, kubaturą, a także wykorzystywaniem do różnych celów i w różnych momentach.
Wobec opisanego wyżej zbiorczego charakteru Kosztów Transportu Spółka nie ma obiektywnej możliwości, aby precyzyjnie wskazać, jaka część Kosztu Transportu dotyczy danego materiału czy towaru. Charakter Kosztów Transportu nie pozwala na przypisanie ich wprost (tj. bez zastosowania klucza alokacji, bazującego na określonych założeniach) do poszczególnych przychodów podatkowych.
Interpretacja
Organ zgodził się z wnioskodawcą, iż Koszty Transportu należy ujmować jako koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT: Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztu bezpośredniego ani kosztu pośredniego – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami podatnika w konkretnym przypadku.
Kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. W przypadku kosztów bezpośrednich możliwe jest określenie wpływu danego kosztu na przychody podatnika, tj. ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.
Natomiast kosztem pośrednim jest wydatek, którego nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, pomimo że jego poniesienie jest racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do osiągnięcia przychodów. Nie pozostaje on w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ponieważ brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nim przychód.
Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej, sygn. 3063-ILPB2.4510.189.2016.1.KS, koszty bezpośrednie są to koszty, które bez zastosowania żadnych współczynników, przeliczników, klucza podziałowego da się powiązać z konkretnym przychodem, zaś koszty pośrednie to wszelkie inne koszty (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT).
Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie przypisać Kosztów Transportu do konkretnych towarów – a co za tym idzie, do konkretnego przychodu. Przypisanie Kosztów Transportu do danego przychodu możliwe jest jedynie poprzez zastosowanie statystycznego klucza podziału, stworzonego specjalnie dla celów bilansowych.
Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy z czym zgodził się Organ, Koszty Transportu stanowią koszty pośrednio związane z przychodami i są potrącalne w dacie ich poniesienia.
Jak stanowi art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Zgodnie z linią interpretacyjną organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów administracyjnych o momencie ujęcia danego wydatku w kosztach uzyskaniach przychodów nie decyduje sposób ujęcia tego wydatku do celów rachunkowych.
W kwestii momentu ujmowania danego wydatku w kosztach uzyskania przychodów organy podatkowe opowiadają się za autonomią prawa podatkowego w stosunku do prawa bilansowego. Innymi słowy, prawo bilansowe nie rozstrzyga o tym, kiedy należy zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów (por. m.in. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
– z 15 lutego 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.524.2018.2.AW;
– z 29 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.413.2021.1.MZA).
Dzień uznania wydatku za koszt podatkowy nie jest zatem uzależniony od równoczesnego uznania go za koszt dla celów bilansowych (por. m.in. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
– z 29 lipca 2020 r., sygn. 0111-KDWB.4010.10.2020.1.APA;
– z 10 lutego 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.634.2021.2.SK;
– z 7 lipca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.236.2023.1.RK).
Jak wynika również z orzecznictwa sądów administracyjnych art. 15 ust. 4e ustawy o CIT odnosi się do pojęcia kosztu, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1, a więc kosztu w znaczeniu ustawy podatkowej. Według jednolitych i utrwalonych poglądów orzecznictwa o uznaniu danego przysporzenia czy wydatku (zobowiązania do jego poniesienia) za przychód, dochód czy koszt podatkowy decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnie z:
– 9 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1237/13;
– 24 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 1555/14;
– 6 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 1071/13;
– 20 lipca 2011 r., sygn. akt II FSK 414/10).
Kosztami mającymi wpływ na ustalenie wysokości podstawy opodatkowania w CIT są tylko te, które zostały wyraźnie określone w ustawie o CIT.
Tym samym, biorąc pod uwagę linię interpretacyjną organów podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych Wnioskodawca uważa – z czym zgodził się KIS, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Koszty Transportu należy ujmować jako koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia, czyli w dniu, w którym ujęto te koszty w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (lub innego dokumentu) – bez względu na sposób ewidencjonowania i rozliczania tego kosztu dla celów bilansowych, tj. bez względu na to, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na koncie kosztowym, czy też nie.
Data wydania: 2024-02-16
Sygnatura: 0111-KDIB1-2.4010.656.2023.2.END
© Grafika jest własnością Kancelarii
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.