Sejm uchwalił 10 maja 2018r. Ustawę wprowadzającą do polskiego systemu podatkowego nowy instrument pomocy publicznej w postaci zwolnień podatkowych. Instrument ten zastąpi docelowo system Specjalnych Stref Ekonomicznych (SSE). Będzie on dostępny dla przedsiębiorców planujących dokonanie na terenie kraju nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz prawem Unii Europejskiej obejmować będą utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycje.
Zdaniem prawodawcy, w miarę upływu lat nie dostosowano przewidzianego w ustawie o SSE instrumentu wsparcia przedsiębiorców do zmieniających się potrzeb i wyzwań ekonomicznych oraz zmian w administracji publicznej i strategii gospodarczej Polski. Zdaniem ustawodawcy, procedura włączania nowych terenów w granice stref nieuwzględniającą spójności terytorialnej jest długotrwała i skomplikowana.
Pod pojęciem nowych inwestycji ustawa rozumie (art. 2) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości. Inwestycja będzie musiała spełniać kryteria ilościowe i kryteria jakościowe.
Ustawa definiuje kryteria ilościowe jako minimalne koszty inwestycji uzależnione od poziomu bezrobocia w powiecie, w którym ma być realizowana nowa inwestycja (w przypadku, gdy inwestycja jest położona w więcej niż jednym powiecie poziom bezrobocia ustalać się będzie na podstawie tego powiatu, w którym znajdzie się większa część terenu, na którym zostanie zlokalizowana nowa inwestycja). Kryteriami jakościowymi będą natomiast warunki zgodności ze średniookresową strategią rozwoju kraju, o której mowa w ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Wsparcie na realizację nowej inwestycji, będzie udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Do konsultacji trafił już też projekt Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom wykonującym działalność gospodarczą na obszarach. Rozporządzenie precyzuje m.in. rodzaje działalności gospodarczej, na które będzie wydawana decyzja o wsparciu, kryteria jakościowe i ilościowe.
W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o SSE ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie będą mogli ubiegać się przedsiębiorcy z terenu całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, obszary, w ramach których poszczególni zarządzający obszarami (tj. zarządzający strefami w rozumieniu przepisów ustawy o SSE) wykonywać będą zadania określone w ustawie poprzez przypisanie zarządzającym terenów położonych w administracyjnych granicach powiatów. Zasięg działalności zarządzających obszarami będzie co do zasady spójny terytorialnie.
Zezwolenia na podstawie ustawy o SSE z 1994 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach SSE będą wydawane do momentu wejścia w życie nowego programu pomocowego. Przedsiębiorcy posiadający zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej wydane na gruncie ustawy o SSE będą mogli dalej działać w reżimie prawnym ustawy o SSE (do końca 2026r.). Przedsiębiorcy staną zatem przed koniecznością podjęcia szybkiej decyzji, który z systemów jest dla nich bardziej korzystny.
W przypadku ustawy o SSE okres korzystania przez danego przedsiębiorcę ze zwolnienia podatkowego wynikał z końcowej daty funkcjonowania SSE. Projekt ustawy przewiduje zaś korzystanie ze zwolnienia podatkowego przez okres obowiązywania wydanej na rzecz przedsiębiorcy decyzji o wsparciu, która to decyzja uprawnia przedsiębiorcę do korzystania ze wsparcia nowej inwestycji w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w ustawach PIT i CIT. Decyzje o wsparciu będą wydawane na czas oznaczony, na 10, 12 bądź 15 lat w zależności od intensywności pomocy publicznej w danym województwie.
Zgodnie z art. 14 decyzja o wsparciu będzie mogła być wydana w odniesieniu do nowej inwestycji po spełnieniu przez nią szeregu kryteriów, które mają na celu weryfikację, czy inwestycja przysłuży się do rozwoju gospodarczo-społecznego kraju i regionu. Zgodnie z brzmieniem art. 14 decyzja o wsparciu może być wydana w odniesieniu do nowej inwestycji, w ramach której zostaną poniesione koszty kwalifikowane inwestycji w wysokości określonej w oparciu o przepisy rozporządzenia wydanego na podstawie art. 14 ust. 3 oraz która spełnia kryteria jakościowe określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 14 ust. 3.
Działania na rzecz zrównoważonego rozwoju będą realizowane poprzez zróżnicowanie warunków uzyskania przez przedsiębiorców wsparcia. Minimalne kryteria dotyczące kosztów inwestycji zostaną zróżnicowane w zależności od rozmiaru przedsiębiorcy oraz stopy bezrobocia w powiecie właściwym dla lokalizacji inwestycji. Elementem uwzględniającym sytuację w regionie będzie również okres korzystania ze zwolnienia podatkowego wynikający z terminu obowiązywania decyzji o wsparciu. Szczegółowe warunki oraz zasady udzielania pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego będą określone stosownym aktem wykonawczym do ustawy (art. 14 ust. 3). Otwierając możliwość uzyskania wsparcia dla mikro, małych i średnich przedsiębiorców (dalej: „MMŚP”), projektodawcy zakładają większy napływ inwestycji w rejony słabiej rozwinięte, które na obecnym etapie rozwoju nie są w stanie sprostać wygórowanym wymaganiom dużych inwestorów jak np. infrastruktura czy dostępność zasobów ludzkich.
Wsparcie dla nowych inwestycji udzielane będzie przedsiębiorcom w formie zwolnienia podatkowego oraz usług informacyjnych świadczonych przez podmioty zarządzające obszarami. Cały kraj zostanie podzielony na obszary położone w administracyjnych granicach powiatów. Podział zostanie dokonany, mając na względzie spójność terytorialną oraz sprawność działania zarządzających. Na terenie każdego z obszarów będzie funkcjonował właściwy zarządzający.
Jednym z istotniejszych zadań zarządzającego obszarem będzie pomoc przedsiębiorcom w realizacji inwestycji. Zakres tej pomocy został szczegółowo zdefiniowany w art. 7 jako prowadzenie działań zmierzających do powstawania nowych inwestycji i ich rozwoju na terenie obszarów przypisanych zarządzającemu obszarem, w tym:
1) udostępnianie przedsiębiorcom, na podstawie umowy, składników mienia, których zarządzający obszarem jest właścicielem, posiadaczem zależnym lub oddanych mu w zarząd;
2) gospodarowanie składnikami mienia, których zarządzający obszarem jest właścicielem, posiadaczem zależnym lub oddanych mu w zarząd, w sposób ułatwiający przedsiębiorcom prowadzenie działalności gospodarczej;
3) świadczenie nieodpłatnych usług informacyjnych na rzecz przedsiębiorców ubiegających się o wsparcie oraz korzystających ze wsparcia, a także innych usług, wskazanych w planie rozwoju inwestycji,
4) prowadzenie działań promujących działalność gospodarczą i nowe inwestycje;
5) udzielanie przedsiębiorcom informacji pozyskanych od powiatowych urzędów pracy oraz partnerów społecznych funkcjonujących w obszarze przypisanym zarządzającemu obszarem, istotnych z punktu widzenia realizacji nowej inwestycji;
6) podejmowanie działań przyczyniających się do polepszenia współpracy między przedsiębiorcami, lokalną społecznością oraz partnerami społecznymi;
7) pomoc przedsiębiorcom w kontaktach z administracją publiczną;
8) współpraca w zakresie uwzględniania w procesie kształcenia potrzeb rynku pracy:
a) ze szkołami ponadpodstawowymi, w szczególności ze szkołami prowadzącymi kształcenie zawodowe oraz placówkami kształcenia ustawicznego, placówkami kształcenia praktycznego oraz ośrodkami dokształcania i doskonalenia zawodowego, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b i pkt 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59, 949 i 2203 oraz z 2018 r. poz. 650),
b) z uczelniami, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 i 2201 oraz z 2018 r. poz. 138, 398, 650 i 730);
9) tworzenie narzędzi na rzecz rozwoju innowacyjnej gospodarki;
10) rekomendowanie przedsiębiorcom optymalnej lokalizacji nowych inwestycji.
Zarządzający obszarami będą wykonywali swoje zadania na podstawie sporządzonego przez siebie planu rozwoju inwestycji.
Ustawodawca liczy, iż ustawa zapewni wzrost inwestycji prywatnych, co przyczyni się do:
1) rozwoju innowacyjnych dziedzin działalności gospodarczej;
2) tworzenia nowych stabilnych miejsc pracy dla wysoko wykwalifikowanych pracowników;
3) rozwoju nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wykorzystanie w gospodarce narodowej;
4) zwiększenia konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług;
5) rozwoju eksportu;
6) zahamowania wzrostu zróżnicowań regionalnych.
Link do ustawy.
Link do projektu rozporządzenia.
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy prosimy o kontakt z Kancelarią.Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.