Prace związane są z nowelizacją do niedawno wprowadzonych regulacji nakładających na nieruchomości komercyjne konieczność opłacania „minimalnego podatku dochodowego” (obowiązują od stycznia 2018r.). Zmiany dotyczą ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).
Na podstawie ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175) do ustawy o PIT oraz ustawy o CIT zostały wprowadzone regulacje dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego.
Rozwiązanie to skierowane jest do podatników posiadających określone nieruchomości komercyjne w postaci budynków biurowych oraz budynków handlowo-usługowych, których wartość początkowa przekracza 10 mln zł.
Jak wskazuje Ministerstwo Finansów, regulacje dotyczące minimalnego podatku dochodowego są przedmiotem postępowania przed Komisją Europejską (KE) w przedmiocie badania, czy nie stanowią niedozwolonej pomocy publicznej.
Ministerstwo wskazuje, że na mocy tych ustaleń, obowiązujące w Polsce przepisy wymagają zmian w kierunku:
- objęcia minimalnym podatkiem dochodowym wszystkich nieruchomości – budynków, z wyłączeniem budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego i takie zwolnienie jest zgodne z zasadami pomocy publicznej;
- stosowania minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do tych nieruchomości (ich części), które są wynajmowane;
- zmiany progu 10 mln zł, poniżej którego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym z nieruchomości na podatnika;
- możliwości uniknięcia obciążenia (zwrot) podatkiem od przychodów z budynków w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy zapłaty podatku PIT lub CIT we właściwej wysokości, jeżeli podatnik wystąpi z wnioskiem o zwrot tego podatku.
MF zapewnia, że proponowane w autopoprawce zmiany wychodzą naprzeciw ww. oczekiwaniom KE. Ministerstwo uzasadnia zmiany następująco.
W wyniku proponowanych zmian minimalnym podatkiem dochodowym (w projekcie proponuje się, aby podatek ten został określony jako „podatek od przychodów z budynków”), zostaną, co do zasady, objęte wszystkie budynki (mieszkalne i niemieszkalne) położone na terytorium Polski. Podkreślić należy, iż podatek od przychodów z budynków będzie płacony od tych środków trwałych w postaci budynków, które generują przychody z ich najmu (dzierżawy itp.). W przypadku podatników podatku PIT podatek minimalny nie będzie dotyczył umów najmu zawieranych poza działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny).
Jeżeli tylko część budynku będzie oddana do używania na podstawie umowy najmu, wówczas podatnik będzie obowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków od tej części, która została wynajęta.
Z zakresu tego podatku zostaną wyłączone te budynki mieszkalne, które zostaną oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, pod warunkiem iż takie zwolnienie będzie stanowiło rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.
Zmianie ulega również sposób stosowania limitu (kwoty) 10 mln zł, poniżej którego nieruchomości nie były objęte podatkiem od przychodów z budynków i która to wartość stanowiła swoistą kwotę wolną (na nieruchomość). Proponuje się, aby taka kwota przypadała na podatnika bez względu na ilość i wartość posiadanych przez niego budynków.
Jednocześnie w przypadku podmiotów powiązanych kapitałowo w rozumieniu odpowiednich przepisów ustaw o podatku dochodowym kwota 10 mln zł będzie dzielona na te podmioty w proporcji, w jakiej przychód z budynku podatnika pozostaje w ogólnej kwocie przychodów wszystkich podmiotów powiązanych. Rozwiązanie to ma na celu przeciwdziałanie ewentualnemu przenoszeniu własności (współwłasności) budynków pomiędzy podmiotami powiązanymi w celu uniknięcia opodatkowania podatkiem minimalnym. Kolejnym rozwiązaniem, którego celem jest przeciwdziałanie stosowaniu przez podatnika działań optymalizacyjnych zmierzających do niepłacenia podatku od przychodów z budynków, jest rozwiązanie wprowadzające klauzulę TAAR (ust. 16) polegające na tym, iż regulacje dotyczące omawianego podatku stosować się będzie również w przypadku, gdy podatnik bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości lub w części własność lub współwłasność budynku (albo odda do używania w ramach umowy leasingu) w celu uniknięcia podatku od przychodów z budynków (w zakresie, w jakim zastosowanie znajdzie ta klauzula budynku lub ich części nie będą podlegały opodatkowaniu u podmiotu, który je nabył od podatnika).
W proponowanych zmianach wprowadza się także rozwiązanie umożliwiające podatnikom odzyskanie podatku od przychodów z budynków. Przewiduje się, że podatek od przychodów z budynków podlegać będzie zwrotowi wyłącznie na wniosek podatnika. Przy czym możliwość taka będzie miała miejsce, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z zasadami ogólnymi w złożonym zeznaniu podatkowym oraz podatku od przychodów z budynków (ust. 13). Jednakże nawet, gdy organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe lub wysokość straty w innej wysokości niż wynikającej ze złożonego przez podatnika zeznania podatkowego, podatnikowi przysługiwać będzie prawo do zwrotu w wysokości:
1) różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków a kwotą podatku określoną przez organ podatkowy zgodnie z zasadami ogólnymi – w przypadku określenia przez organ podatkowy zobowiązania podatkowego, albo
2) zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków – w przypadku określenia przez organ podatkowy straty.
Rozwiązanie takie wpisuje się w cel minimalnego podatku, jakim jest przeciwdziałanie stosowania przez podatników optymalizacji podatkowej. Nie jest natomiast celem tego podatku „karanie” podatników, którzy z przyczyn obiektywnych, ekonomicznie uzasadnionych płacą niski podatek dochodowy lub wykazują stratę.
Zgodnie z proponowanymi przepisami przejściowymi powyższe rozwiązanie, jako korzystne dla podatników, będzie mogło być stosowane także do podatku minimalnego zapłaconego przed dniem 1 stycznia 2019 r.
Dodatkowo podatnicy przy ustalaniu podstawy opodatkowania będą mogli stosować rozwiązanie dotyczące objęcia podatkiem tylko tej części budynku, która jest wynajmowana (zmiana korzystna dla podatnika) w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. Ponadto również już od tego roku podatkowego podatnicy będą mogli przy ustalaniu podstawy opodatkowania wyłączyć z opodatkowania także budynki handlowo-usługowe, jeżeli są wykorzystywane wyłącznie lub w głównym stopniu na własne cele podatnika (dotychczas takim rozwiązaniem są objęte tylko budynki biurowe).
Pozostałe zmiany dotyczące podatku minimalnego znajdą zastosowanie od nowego roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2018 r.
Link do procesu legislacyjnego
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności.