Z uwagi na zmianę przepisów o Odnawialnych Źródłach Energii, Gminy, które zdecydowały się uczestniczyć w projektach dotyczących OZE oraz przyłączyć swoją instalację do sieci, otrzymują obecnie pisma nakazujące im zwrot części dotacji odpowiadającej VAT kwalifikowanemu gdyż podlega on teraz odliczeniu. Dodatkowo, na zwrot mają jedynie 14 dni, pod groźbą naliczania odsetek. Gminy zastanawiają się zatem czy powinny oddać, często bardzo istotne, kwoty kwalifikowanego VAT w dotacji. Powstaje bowiem pytanie czy po zmianie ustawy o OZE Gmina powinna rzeczywiście zacząć fakturować energię oddawaną do sieci. I czy spowoduje to powstanie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Gminy obawiają się ponadto, czy stanowisko Urzędu Marszałkowskiego podzieli ich lokalny Urząd Skarbowy i rzeczywiście, bez problemów zwróci im nadwyżkę VAT. Nawet jeżeli tak się stanie to termin zwrotu podatku wynosi 60 nie zaś 14 dni. Konieczne jest znalezienie finansowania. Gminy obawiają się co się stanie gdy zwrócą część dotacji a Urząd Skarbowy nie zwróci im VAT? Przypomnieć należy, że obecnie organy podatkowe zajmują przecież stanowisko odmawiające Gminom w ogóle możliwości zmiany przeznaczenia środków trwałych na dające prawo odliczenia (może to zmienić niedawne orzeczenie z 25 lipca 2018 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o sygn. C 140/17, o którym piszemy w tym wpisie).
Rzeczywiście, z dniem 14 lipca 2018r. uchylono ust. 9 artykułu 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii. Przepis ten mówił, że wprowadzanie energii elektrycznej do sieci, a także pobieranie tej energii z sieci nie są świadczeniem usług ani sprzedażą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dotychczas prosumenci – odbiorcy końcowi dokonujący zakupu energii elektrycznej – nie rozliczali zwykle VAT, wprowadzenie energii elektrycznej do sieci oraz jej pobranie z sieci nie były czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzały to organy podatkowe w wydawanych interpretacjach.
Obecnie, w niektórych przypadkach, dostawa energii elektrycznej wytworzonej przez mikroinstalację może podlegać opodatkowaniu VAT. Oznaczać to może konieczność wystawiania faktur za energię, pojawienie się prawa do odliczenia a co za tym idzie tzw. zmianę przeznaczenia środka trwałego. Dodać należy, że Gmina nie będzie prawie nigdy w stanie korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT z uwagi na fakt, że po centralizacji rozliczeń nie ma w zasadzie gmin nie przekraczających 200 000 zł obrotu. Ponieważ brak jest jeszcze praktyki stosowania przepisów, stanowisk organów podatkowych jak również orzecznictwa konieczne jest monitorowanie sytuacji.
Gminy nie mogą jednak zignorować tej tematyki. Ma ona bowiem niebagatelny wpływ na kwalifikowalność VAT. VAT uznaje się bowiem za wydatek kwalifikowalny wyłącznie wówczas, gdy beneficjentowi, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo (czyli beneficjent nie ma prawnych możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub do ubiegania się o zwrot podatku naliczonego. Posiadanie tego prawa (nawet potencjalnej prawnej możliwości) jest obiektywne – wyklucza uznanie wydatku za kwalifikowalny, nawet jeśli faktycznie zwrot nie nastąpił, np. ze względu na niepodjęcie przez beneficjenta czynności zmierzających do realizacji tego prawa. W wyroku NSA z 23 maja 2017 r. (II GSK 3363/15) czytamy: „podatek VAT, co do którego na gruncie prawa krajowego istnieje już sama możliwość żądania zwrotu, nie stanowi wydatku kwalifikowanego. Prawodawca krajowy uzależnia kwalifikowalność podatku VAT od nabycia prawa do odliczenia VAT, nie zaś od faktycznego otrzymania zwrotu VAT. Gdyby miało być inaczej, to nie używałby zwrotu „nie ma możliwości odzyskania” i nie wprowadzałby zapisu, że zaniechanie odzyskania podatku VAT pomimo takiej możliwości również oznacza, że wydatek na pokrycie VAT jest niekwalifikowalny.” Niebagatelne konsekwencje może mieć niewłaściwe zaklasyfikowanie VAT, o czym mówi wyrok NSA z 18 maja 2017 r. (II GSK 4503/16). Sąd argumentował tam: „W niniejszej sprawie bezsporne jest, że gmina podjęła działania w zakresie zwrotu podatku VAT z innych źródeł niż fundusz unijny. W rezultacie tych działań gmina odzyskała zwrot podatku VAT w zakresie kwoty objętej dofinansowaniem ze środków unijnych. Powyższe oznacza, że był to wydatek niekwalifikowalny, co prowadzi do oceny, że dofinansowanie uzyskane w zakresie podatku VAT zostało pobrane nienależnie, a w odniesieniu do całkowitej wartości dofinansowania przeznaczonego na realizację projektu – w nadmiernej wysokości.”
Należy zatem dokonać dogłębnej analizy sytuacji w Państwa jednostce.
Jeżeli ten problem Państwa dotyczy, zachęcamy do kontaktu z Kancelarią. Przesyłając wypełniony formularz akceptują Państwo naszą Politykę Prywatności. Państwa dane będziemy wykorzystywać tylko celem udzielenia odpowiedzi.